55 Ende Schoolloopbane
Allewel Gerrit bie de anvang van het nieje schooljöör noa de fusie van 2 juli 1983 alles veur de ofbouw van de olde kleuterleidstersopleiding al veur mekäre had en de leerlingen van zien opleiding gewoon verder konden, bleken de mensen van de beide PABO’s zelfs nog gin reusters veur het nieje schooljöör te hebben, loat stoan dat ze met de lessen beginnen konden.
Ene van de adjuncten uut Dèventer beweerden zelfs dat hee niks had kunnen beginnen, wiel Gerrit met zien reusters alles al dichte-espiekerd had. De adjunct uut Apeldoorn vond dat Dèventer möör allene veur het reusterwerk most opdreien, de vestigingsplaatse was toch immers Dèventer, al wier der op driee locaties les egeven.
In ieder geval mocht Gerrit de rotzooi an de kante rumen. Hee maakten gin mense verwieten, möör hee nam zich één ding veur: As hee met de reusterregeling veur het nieje instituut klöör was, stapten hee nöör de directeur en hee zol zeggen dat hee vertrok en nieet as docent weerkwam!
Een wèke of twee had hee nog neudig um reusters veur driee instituten in mekäre te schoeven. Dagelijks schoat hee wel wat op, möör zien collega uut Dèventer kwam der möör nieet uut. Gerrit stapten op hem of, want dat trèneren begon hem te vervelen. “Waar ben jij feitelijk mee bezig?” vroeg hee hem. “Ik maak een rooster voor de inspectie en een werkrooster voor mezelf”. Gerrit bekeek de beide reusters. Zien mond viel lös van verbazing. Hee vroeg of hee ze mocht vergelieken. “Waarom niet?”
Bie vergelieking bleek dat bie het reuster veur de inspectie gewoon zestien lesuren, zes studie-uren en vier taakuren vermeld stonden en op het ‘werkrooster’, dat de inspecteur nooit te zieen kriegen zol, tweeëntwintig studie-uren en vier taakuren. De inspectie wier gewoon bedonderd, want meneer de onderdirecteur was nieet van plan les te geven: dat liet hee zien collega’s doon deur hun uren te stèlen!
Zwiegend gaf hee de papieren weerumme. Hee was blie dat e gin directeur van disse “PABO” was. Hee zol de adjunct dalijk op non actief hebben motten stellen! De vent beseften nieet ens dat hee fraudeerden! Noa schooltied ontdekten Gerrit nog andere onregelmoatigheden! Hee kon möör één ding doon: oapen kaerte spöllen met de algemeen directeur.
De volgende mergen schoat e hem an. De jonge ‘broekeman’ nam hem mee nöör zien kamer. Zien reacties wären verbluffend! Wat ter intern gebeurden was een interne kwestie; nöör buten most alles op papier kloppen; dat was veur de controle. Hee wol nieet begriepen dat in dit geval een mense betaald wier veur werk dat hee nieet deej. Dit papieren menneken ging in dit onderwiesinstituut de dieenst uutmaken! Hee prèèkten gewoon fraude. Gerrit hoapten dat hee gauw tegen de lampe lopen zol.
Op donderdag 22 september 1983 had Gerrit zien werk as reusteraer veur het nieje instituut derop zitten. Hee stapten zonder kloppen de directeuurskamer an de Singel in Dèventer binnen. De directeur stond op en hee stak Gerrit een slap händjen too: “Tot morgen”. “Nee”, zei Gerrit, “je ziet me hier nooit meer terug!” De directeur begon te lachen: “Dacht je dat?” “Ja, morgen moet ik naar de cardioloog. Die weet wat hij doen moet! Ik ben totaal overspannen. Dus … het ga je goed!”
Lachend stapten Gerrit de deure uut … . Hee veulden zich plotseling vrie!