43 Puptraener
Op woensdagmiddag um vier uur begonnen Gerrit zien heufdaktelessen in Apeldoorn altied. Dat gaf hen gelaegenheid töt dree uur smiddes wat anders te doon. Hee was in het bezit van een officieel voetbaldiploma, dat inesteld was deur de KNVB in 1953 en wöörveur hee in Zutphen lessen evolgd had van Jaap van der Lecq, de toenmalige bondsoefenmeester van de grote bond. Met vlag en wimpel was hee eslaagd, zoodoanig dat Meneer Van der Lecq hem zelfs vrog of hee meschiens beroepstraener worden wol, möör dat had Gerrit ofewimpeld.
Toen zien eigen zöns gingen voetballen, E-pups wazzen der nog neet zoo lange, wier Gerrit jeugdleider van DSC, Diepenveense Sportclub. In januäri tweeënzeuventig baod hee zich an um op swoenzesmiddes de E-tjes te goan traenen; dee wazzen al jören döörveur opericht, zoodat oke achtjörigen konden gaon voetballen. En zoo had hee der weer een butenschoolse activiteit bie. Hee begon um één uur smiddes. De traening liep van ene töt kwart aover twee. Dan kon hee mooi op tied in Apeldoorn waen.
Bie de eerste traening stonden der al wat moders en een enkele vader langes de kante. Dee keken hun ogen uut. Gerrit had ezörgd dat ter per twee jungeskes een balle was. Hee had zien scheidsrechtersfluitjen um de nekke ehangen. Hee blies ter op en het was dalijk moesstille. Toen deelden hee an de zestien keerlkes ballen uut. Dat wazzen viertjes, groot genog um der meujte mee te hebben. Hee nam oke een balle, een viefken. “Wat een grote binnen-en-buten riep ter ene!” De anderen begonnen te lachen! Gerrit haokten der metene op in. Hee lei uut dat in zon butenballe een binnenballe zat, möör stond döör neet lange bie stille, um reden dat ter gin onderwies egeven worden most, möör traening.
Deur het uutdelen van de ballen wazzen der bienao as vanzelluf tweetallen ontstaon. En hee kon gewoon de opdracht geven an de kinder um met de balle te gaon spöllen. De jonges begonnen de balle oaver te gooien of te trappen. De doelen wieren gebruukt. Der wier dus oke ekiept. Der wieren pengels enoamen, spontaon; Gerrit hofden ze enkeld möör wat in de gaten te holden. Het geschreeuw was neet van de lucht! Der was een enorm plezier.
Gerrit pakten een papierken en een potloodstumpken en hee schreef precies op wat de jonges dejen. Hee kon der later mooi allerlei oefeningen op baseren.
Nao een hallef uur flaot hee weer. De jonges reagerden dalijk. Hee stelden ze allemoale in een rietjen op an de zieliene met het gezichte nöör het veld. Hee leerden ze dat de krietliene bie het veld heurden en dat ze in het veld stonden as ze op dee streep stonden. Hee sprak noe oke aover ‘grens’ en ‘grensrechter’. Hee leerden de jonges op de juuste maniere ingooien en dat de balle pas aover de grens was as dee helemaole de streep aover was.
De tied vlaog umme en Gerrit had het idee dat e het goed deej.
Een waeke later wazzen der twee keer zoovölle kiekers bie zien traening! Bliekböör hadden de olders dee eerste keer ook schik ehad!