30. Examens Kleuterleidster
Noa zien slagen veur M.O.-A Nederlands was Gerrit metene verder egoan veur B bie de COCMA, Centrale Opleidingen Middelbare Aktes, an de Utrechtse Universiteit. Döör kwam hee Toon van Tongeren tegen; diee was net as Gerrit Lodeweges, een old-collega van Gerrit an de Leerschole, verbonden an de Kweekschole van Dèventer veur het vak Nederlands.
Ali en Gerrit hadden sinds 29 januäri 1959 der een zönne bie, zodat Gerrit een kleine bieverdieenste best gebruken kon. Hadden de ULO-examens al wat extra’s opelèverd, meer van diee doeseurtjes wazzen härtelijk welkom. Toen Toon an Gerrit vertelden, op hun wèkelijkse treinreis nöör Utrecht, dat Lodeweges nöör Enschedé most um döör in mei as gecommitteerde op te treden bie de kleuterleidsterexamens, spitsten Gerrit de oren. Hee wist dat in januäri 1958 de Wet op het Kleuteronderwies en de Kleuterleidsteropleidingen van kracht eworden was en dat ter opleidingen, zogeneumde ‘Kleuterkweken’, veur kleuterleidsters kommen zollen. De eerste landelijke examens wären dus noe. Hoe kreeg hee zon baantjen as gecommitteerde? Het tooval schoat te hulpe. Op een oavend in april wier hee opebeld: “Met Gerrit Lodeweges, iej weet wel, van de Leerschole”. – “Heuj Gerrit, hoe is het?” – “Goed; ik wol oe wat vroagen”. – “Jaah?” – “Ik mot in mei nöör Emmen um kleuterleidsterexamens bie te wonen, möör ik hebbe zelluf examens! Zol iej een baantjen as gecommitteerde hebben willen? En dan moddiej veur het mondeling zes dagen nöör Enschedé”, want dan kan ik oke nieet. A’j ‘Joa’ zekt, bel ik Mevrouw Rehwinkel, dat is de nieje inspectrice van het Kleuteronderwies in de Inspectie Dèventer; diee gef dat dan wel deur an Mevrouw Stoll, de heufdinspectrice van de Kleuterleidstersopleidingen”.
Gerrit greep disse kans dalijk an. Hee bedankten Gerrit en hing de hoorn op de hoake. Een wèke later kreeg hee alle bescheiden met de post anetèkend too-estuurd.
En zoo reisden hee met de trein op dinsdag 12 en woensdag 13 mei nöör Emmen nöör de Chrtistelijke Opleidingsschole veur Kleuterleidster. De directeur, de heer Sietsma, oke een MO-man, ontving hem heel vrindelijk. Later bleken de schriftelijke opgaven, een opstel en een dictee veur Nederlands, heel goed emaakt te wèèn.
In juni ging hee vief dagen veur het mondeling, taalkunde en lèzen, nöör Enschedé. Döör was Mevrouw Rehwinkel veurzitter van de examencommissie. Hee ging met haer in de auto mee nöör Enschedé. Bie het lèzen en de taalkunde was de examinator een alleraerdigste heel olde gepensioneerde onderwiezer met heufdakte. Zien name was Peussens. An het ende van de examens gaf hee Gerrit een kwart bloknootvelleken met een kort gedichtjen:
Raadsel
Met ons beiden zijn wij zeven
Met ons tienen zeven tien
En gij moogt ontelbre keren
Ons verdubb’len of vermeeren
Altijd zult gij zeven zien
Dat gedichtjen hef Gerrit nog heel lange bewaerd. Noe, op donderdag, 8 april 2010, kan hee het nieet weervinden.
