404. LÈVENSVROAGE
Veur boavenbuurman Piet V.
op vriedag 25/11/2016
-----
De belle geet en ik doo de deure lös.
Döör steet mien boavenbuurman
met een kalenderbläken in de hand.
Het is vierkant, met een raffelige
boavenkant’.
-----
’t Wördt winter
Het hef vannacht weer wat evroren
al veur de derde keer dit jöör
de nötteboom steet kold te kleumen
de kamme knistert deur mien höör
ik heure de klokke van de toren
’t wördt winter
bin ik der wel veur klöör?
-----
Het is een värsken van mien hand,
jören elejen opeschreven.
Op de vroage: Bin ik der wel veur klöör?
ka’k noe voluut mien joawoord geven!
-----
‘k Danke mien noaber veur
wat hee hef ebracht.
Ik dörve nieet te vroagen
of e oke hef noa-edacht!
En weet iej wel
wöörumm’ ‘k nieet woage?
Het is een echte lèvensvroage!
-----
Crödde – vriedag, 25-11-2016
