200 Lenteklanke
> Categorie: Literatuur
Gepubliceerd: woensdag 06 maart 2013
Witgreunig land met iezelgrös begreujd
en hier en döör een plasse stief bevroren
Een brune merrie draaft asof de Lente bleujt
En dan inens galop: het veurjöör wördt herboren
Nog blif het wittig winter. Ik bevrieeze
Möör d’ópgewekte merrie springt: döör geet ze
De Lente, ik veul’ hem in de lucht
Zee hinnikt het en steigert en nemt een vremde vlucht
töt an het schrikdroad, wöör ik glimlachend stoa
‘k Lope stille op haer of en èven goa
ik met één vinger aaiend langes haer zachte neuze
Zee löt het rustig too, versteet mien klankenkeuze
as ik haer innig hinnikend bedanke
Veur ’t uteren van haer blieje Lenteklanke
