77 "De Parabool"
Nöör Broekland. Dat is nog gin twee kilometer fietsen oaver het fietspèken achter de camping langes, deur de weiden. Gerrit wil derhen, umdat e döör nog nooit op de rommelmärkt ewest is en diee is dit jöör op vandage, zoaterdag de achttienden juli tweeduzend negene. Hee prent dat goed in zien kop, want later wil e dat nog een keer op zien internetsite väste zetten.
Ali fietst achter hem. Vrogger fietsten ze veuran, möör de laatste tied is ze nogal kortoademig en döördeur kan ze gin tempo meer maken. “Ga jij maar voor fietsen, ik volg wel”. En Gerrit geheurzaamt netjes. Of en too rup hee oaver zien scholder; “Gaat het?” En hee krig nooit een ontkennend antwoord.
An de rand van de bebouwde komme zet ze de fietsen in een weide wöör ook de auto’s van de honderden ‘butendörpse’ belangstellenden stoat, netjes op slot. Gerrit leg ze tèvens an de ketting, want hee wil ze nieet graag kwiet. Hee controleert of e zien zakken allemoale op de rits hef en Ali kik haer scholdertasse noa en slöt diee goed of. Ze zörgt dat diee op de boek hangt. Noe kan de lange tocht langes de zon twee kilometer lange route deur het hele dorp beginnen. Op disse rommelmärkt bint dezelde dinger as op alle anderen. Möör langes de kröömkes slenteren is gewoon gezellig. Het völt Gerrit trouwens op dat ter nog heel völle luu van hun lèèftied, tachtigers dus, rond loopt. Op het Bouwhuisplein komt ze bie de wärreme bakkerieje diee het dorp nog hef. Het rök ter härtstikke lekker en veur de bakkerswinkel bint een antal zitjes wöör iej kunt goan zitten um een lekker köpken koffie te drinken of wat anders. Een meiken kump vroagen wat ze gebruken wilt. Ze nemt een kop koffie verkeerd met een öliebolle, zoo uut de bakkerieje. Gerrit schat de lèèftied van het vruiwken op zon twintig jöör. Het is meujlijk noa te goan, want zee hef dudelijk het ‘syndroom van Down’. Hee zut meer helpers en helpsters lopen diee in de categorie ‘wat minder bedeelde medemensen valt’.
Hee steet op. Zoo völle oavereenkomst met zien ’s Koonings Jaght kan gin tooval wèèn! In disse winkel wordt ewerkt deur mensen diee het heel meujlijk hebben zollen as de maatschappij ze gin flinke zet in de rugge gaf. Hee denkt an Hans. Diee most in de besloatenheid van ‘Het Jaght’ zien zoogeneumde ‘ärbeidstherapie’ verrichten: waskniepers in mekäre zetten. Disse mensen hier nemt gewoon an het sociale ärbeidslèven deel, wat fantastisch is. Hee wil der meer van weten.
Achter de teunebanke in de winkel steet noast de winkeljuffrouw een vrouwe diee hee onmiddellijk weet te plaatsen. Zee mot een begeleidster wèèn. Ze zut dat e wat vroagen wil en kump op hem too. “En Meneer?” En hee is möör zoo brutoal um te vroagen welke stichting disse ‘buurtwinkel’ drif. Dan krig e te heuren in onvervalst Sallands dat diee stichting “De Parabool” heet, umdat de kegelsnede möör één brandpunt hef, en bie disse stichting is dat de centrale plaatse diee de zörgbehovende medemens veurtdurend hebben mot um zien drei in de samenlèving te vinden. Gerrit zut metene een parabool met drei veur zich met de mooie wiskundige formule y = ax2 + bx + c en hee vindt de name prachtig! Nieet enkeld umdat de mense in het brandpunt steet, möör oke wiel e metene herinnerd wordt an de X- en Y-chromosomen diee geslacht en ander zaken van het wèzen, in dit geval menselijk, bepoalt. A, B en C zut e stoan veur de volheid van mensen diee de wereld bevat en wöörvan twee van de driee altied stoat veur de zörg um de derden … ! “Prachtige name”, zeg e uut de grond van zien härte. “Onze kinder vindt hier een stuk lèvensvervulling”, vult de leidster nog an. “Oke diee van ‘’t Lantaarntje’ uut Dèventer. Binnen “De Parabool” wordt onze kinder töt achttien jöör döör opevangen en begeleid in ons ODC, Orthopedisch Dagcentrum, wat begeleidende en ondersteunende activiteiten bieedt. Het welwèèn en de begeleiding van de kinder steet veurop”. En Gerrit mot inens an Hans zien keerse thuus in de gang denken en an .. Mineke en Tonia. Dan köch hee brood, rèkent dat en de verteringen of en geet stille nöör buten … .
