66 Boken
As Crödde zien auto de oprit van het nog nieet verkochte huus an de Van Bommelweg op rit, zut e nog net dat van de andere kante Willy zien wagen der an kump. Hee wacht dus èven tötdat Willy uutestapt is en löp dan op hem too. Zee schudt mekäre de hand. Crödde kent de familie Hoogstraten al wel zestig jöör. Vader Hoogstraten hef jörenlang de scepter ezweid bie het Stegeman & Co-imperium veur “Fijne Vleeswaren”, op Borgele, noast de beddenfabriek van Auping. Crödde zien Ome Jo Meister was döör chef van de ofdeling wöör de beesten binnen kwammen en hee kon heel goed met zien directeur. Later zatten de Hoogstratens in de eierhandel van Krudde en was een oldere breur van Willy döör de ‘baas’. Willy werkten döör oke. Nog sterker, Willy hef dat bedrief töt de liquidatie dervan eleid. Möör het beste leerden Crödde hem kennen toen Willy en hee beiden lid wären van “De Dialectkringe” en zee vanof de beginjören tachtig bie mekäre kwammen in de ‘Fermerie’ in Dèventer, van september töt juni, op de eerste zoaterdag van de moand. Hee herinnert zich nog dat Willy het ‘bokenfonds’ ’deej’. Hee stond trouw met zien stalletjen tiedens de bie-eenkomsten dialectboken an de man te brengen, al bracht dat nauwelijks geld veur de club in het laatjen. En toen in negentig “Een Dèventer Jonge in Oorlogstied” van Crödde zien breur Gerrit verscheen, nam hee dat metene in het fonds op. En toen dat book in tweeënnegentig uutverkocht was, probeerden Willy tweedehands exemplären weer te bemachtigen en an Crödde te brengen, zoodat Crödde der anderen weer een plezier mee kon doon!
Ze goat nöör binnen. In de hal stoat de nieet te grote deuzen met zon drieeduzend boken. Crödde hef van te veurten een duzendtal boken eselecteerd en diee stoat al in de bokenkaste van Gerrit en Ali in “De Pellerije”. Diee hier stoat meugt allemoale nöör de “Vrienden van de Bibliotheek” in Dèventer. Döör is Willy vriejwilliger of lid, of hoe’j dat ook möör neumen wilt. As bokenlieefhebber löp hee zieneigen döörveur het vuur uut de sloffen. “Döörumme drage ik ook altied schonen”, zol hee zelluf zeggen. De “Openbare Leeszaal en Bibliotheek” in Dèventer is bliej met ‘goeie’ boken, want deur in de kelder an de Brink gelègenheid an de mensen te geven goedkoop een goed book an te schaffen, wördt ter veur de “Lèèszaal” nog wel aerdig wat geld opebracht en dat is helemoale ‘gaaf’ in disse crisistied.
Samen laajt ze de boken in. Of en too kik Willy ens in een deuze. Dan zeg e plotseling: “Crödde, iej hebt ter nog wel een boel weerdevolle boken bie edoan”. Crödde krig een schok van plezier. Hee krig plotseling het geveul van ‘het is toch gin verliees dat ik diee boken deur ruumtegebrek in “De Pellerije” ofdanken mot, het is winst veur de mensen bie wiee ze noe terechte komt’.
De stationcar van Willy kump töt an het dak vol. De boken kunt ter allemoale net in. In de keuken zet Crödde nog gauw een kanne koffie en ze goat gezellig met mekäre an de proat. Wööroaver? Natuurlijk oaver boken in de strèèktaal. Willy vertelt oaver zien verzameling. As hee vertelt welke boken hee oaver Dèventer en in het Dèventers bezit, begint het Crödde te duzelen. En het mooiste is dat Willy ze oke allemoale elèzen hef. En dan begint Willy te vertellen oaver verwantschap tussen ‘talen’, tussen Engels en Frans en Nederlands en Nedersaksisch. Hee weet verbindingen te leggen, diee veur Crödde volslagen niej bint, umdat Crödde Engels en Frans nieet zoo beheerst as Willy.
Dan zeg Willy plotseling: “Iej bint nogal thuus in de geschiedenis van de eierhandel van Smit. Ik komme een keer bie oe um döör ens wat antekeningen oaver te maken, want ik bin bezig met diee hele materie, uutgoande van de eierhandel Krudde”.
“Prima, döör kan ook weer een aerdig geschrift uut ontstoan”, zeg Crödde. “In eerste instantie mot het een lèzing worden”, antwoordt Willy. Dan stoat ze beiden op en nemt ofscheid.
