57 Sprong in de tied
Woensdag, den achtentwintigsten van louwmoand is het, zut Crödde op zien dagkalender. Hee zit in zien woonboot ‘Sint Joris’. Diee hef hee veur een habbekrats in negentien zeuvenenzeuventig ekocht uut de erven Meester, noadat bie een hevige gasexplosie de hele familie in één klap ummekommen was bie de sunterkloasviering op vief december van dat jöör. Der was één geluk ewest: ze hadden de stärt van het conservatieve en konkelfoezende eerste kabinet Van Agt – Wiegel nieet hoven mee te maken, dacht e grinnikend bie zien eigen.
Hee had ‘Sint Joris’ umme loaten bouwen töt woonboot, nieet wetend dat hee diee eigens nog ens gebruken most. Dat was noe het geval! Zien kostbaas en zoogenaamde hallefbreur Gerrit Kuijk most noodgedwongen verhuzen nöör een zörgappärtement en was gister met zien vrouwe verhuusd nöör “De Pellerije”, uut te sprèken as “Pelle-rie-je”. Dat is an de Drei-umsweg in Diepenveen.
Noe zit hee in zien ‘Sint Joris’ bie de Cröddenbrugge. Vremd feitelijk, denkt e, dat Crödde bie de Cröddenbrugge lig. Zien vader hef hem völle jören elejen verteld, hoe of hee an diee name ekommen is: Toen zien zönne Gerrit Willem geboren was, op 29 september 1927, wandelden hee um töt rust te kommen nöör den Iesselt. Bie de kribbe an de lege löswal vlakbie de spoorbrugge lei een beutjen, “een nöttedöpken”. Uut dat beutjen klonk schreien van een “borelingsken”. Zien vader haalden het kind uut de boot. Het bleek een jungesken. De moder kon nieet opespoord worden en Kuijk mocht een name veur de jonge bedenken: “Crödde”, zei e, “Crödde van Niessel, want hee is oaver ’n Iesselt anespeuld nöör Dèventer. Diee is echt onbevlekt ontvangen: nieet verwekt deur een keerl, möör in een nöttedöpken anespeuld!”
Crödde kan der noe nog umme lachen. Zien vader had enkeld an de ambtenaer willen loaten weten dat Crödde een biezundere jonge was ... en dat was hee oke, veult e nog steeds dieepe in zien härte.
Crödde geet veur zien splinternieje ‘Medion-computer’ zitten. Hee haalt een book uut zien olde schooltasse. “Dagbook van Tobias Gustaaf Meester – 1973 töt …”. De leste doatum hef Gust nooit in kunnen vullen, möör hee zut bie het lössloan van het book, dat het de tweede december zeuvenenzeuventig is. Der steet dan möör ene lange zinne: “Donald Duck met zien dikke Churchill-segaer en Dolle Dries met zien gladde smoel goat de Solidäriteit slopen … . Donald zut Joop veur Sunterkloas an: complimenten veur Joop en Gerrit Kuijk …”. Het steet ter echt! Crödde lacht. Hee had ens motten weten dat nieet Gerrit möör Crödde Sunterkloas was. Diee opmerking kan nieet op zien rèkening ezet worden.
Hee les het dikke dagbook van begin töt ende deur. Wat een dubbele boadems en wat een schat an gegèvens oaver de wereld wöörin wie lèèft! Hier is wat van te maken. En hee begint op de toetsen te sloan, want schrieven dut een schriever meestal nieet meer, möör hee tikt, net zoo as een tiedbom! Ja, dat mot het book worden: een tiedbom!
As Crödde het zwärt angebrande dagbook uuthef, begint hee metene as een roazende te tikken, want diee Top of Gust, of hoe hee heten mag, hef de wereld heel wat te vertellen. Hee begint metene met het auto-ongeluk van Tobias, in drieeënzeuventig.. Een titel veur het book verzint e e later wel. Möör hee denkt noe al dat het “Koninkrijk Konkelfoes” worden geet. Hee beslut ondanks zien drang töt schrieven zich nieet te oaverhoasten, umdat het nieet past bie zon keerl as Gust, want diee hef de antèkeningen welbewust emaakt, zooas hee diee emaakt hef! En hee weet noe al, dat HET EEN WERK VAN HELE LANGE OADEM WÖRDT! Möör dat interesseert hem nieet, as de tied hem möör egund wördt!
Hee beslut enkeld in de märgenuren an het werk te goan, want relaxen is oke neudig, ’s middes kan e dan andere dinger doon; hee zut nog wel wat. Hee zut het al helemoale zitten! Een website hef e al en döör kan ieder heufdstuksken dalijk op neerezet worden!
