42 Moord?
Donderdag de vierden november wier Lobke één jöör. Wöör bleef de tied, dacht Gust. Ze vierden met zien allen, de olders, grootolders, ome Jos, de medewerkers van Ineke en Peter de verjöördag op de dag zelluf in de kasteelboerderieje op Krottmer. Een lieeve herfstzunne maakten de dag extra feestelijk.
Toen de kleine meid het keersken op haer verjöörstaerte uut mocht bloazen, bleek möör ens weer wat een geluk het is een gezonde en lèvenslustige noazoat te bezitten: Met ene krachtige haal van haer stevige lungeskes blies zee, Lobke, het vlemmeken uut. Ze klapten allemoale um het härdste. Wat een geluk! Gust dacht dalijk weer an diee lèvende ‘klomp vlees’ diee hee in Schaarsbergen ezieen had en hee viel gelieke stille: hee dacht an de abortuswetgeving diee der in zeuvenenzeuventig an stond te kommen. Tine zag an hem wat ter gebeurden en zee nam hem èven ampärt: “Iej kunt wel stille wèzen, möör iej meugt ter noe niks oaver zeggen!”
Gust zei dat hee dat ook nieet van plan was, möör dat de verschillende standpunten oaver ofdrieving hem wel bezig hielden.
Ondanks zien innerlijke gevechten oaver een kind geboren loaten worden of nieet, had hee toch een feestelijke dag deur de verjöördag van zien kleindochter.
De zundag döörop, de zeuvenden, de ‘indian summerzunne’ scheen diee mergen volop, maakten hee een flinke wandeling deur ‘Kolkbos’ um nog ens rustig oaver lèven en geluk te kunnen noadenken. Deur de Möllenweg, de Kieftenweg, de Verlengde Randerstroate liep e nöör de Boxbergerweg. Diee stak hee oaver en hee liep langes ‘De Hoek’, noadat e eerst de bienoa verdwenen resten van de spoorliene Dèventer - Ommen oaverestoaken was. Döörnoa wandelden hee rechtsof oaver het fietspad langes de Averlose Holtweg. Ondanks het feit dat zien gedachten veurtdurend moalden op de abortus, kreeg e de pracht van Diepenveen goed mee. Hee dacht weer an het ‘kind’ in ’s-Koonings Jaght. Was het wel een kind? As bie tiedig onderzeuk van de ongeboren vrucht ebleken was, dat dit meiken nooit gin mensweerdig bestoan zol kunnen hebben, was opzettelijk ofdrieven dan moord ewest … ? Hee meenden van nieet! Tussen ‘lèven’ en ‘Lèven’ was een groot verschil!
Dat ter wetgeving kommen most oaver abortus, döör was hee van oavertuugd! Der wären zoovölle zieenswiezen dat enkeld democratische wetgeving ieder zien opvatting kon respecteren! Bliej was hee dat hee gin politicus was. Der was en bleef verschil van mening oaver wat moord was en verantwoorde lèvensbeëindiging. En plotseling had hee een geweldig medeliejen met Dries van Agt. Zien stärre opstelling kwam deur de hersenspeuling diee hee as kind in de roomse kerke ehad had. As vrogger bie een geboorte in roomse kringen complicaties wären, wier eerst de boreling veilig esteld. Dan wier döörnoa pas nöör de moder ekeken! Het most gebeurd wèzen dat deur behold van de Vrucht de Vruchtdraagster sneuvelden! A’j zoo opevoed wordt, kump ter wel wat gewrongens in oew denken.
Toen Gust diee zundag thuus kwam, was hee der helemoale klöör mee. Lèven was veurnaam, dat mocht iej nieet zoomöör te nieet doon, zeker menselijk lèven. Gin mense kon immers lèven maken! Möör … ‘Geluk’ is meer dan ‘lèven’. Ieder mense hef recht op een ‘Gelukkig Lèven’. Möör döör mot e zelluf an mee werken kunnen … ! As dat dööran nieet kunnen meewerken der veur de geboorte helemoale nieet ín zit, most het olders vriej stoan de zwangerschap of te brèken, want zuk lèven was gin lèven. Gust zol de verdere ontwikkelingen goed volgen.
Hee zocht Tine op. Hee vertelden oaver zien gedachten. Tine gaf hem een kus. “Ik hoape dat iej gezonde kleinkinder blieft kriegen, Ineke is weer in verwachting … !”