82 Moandag, 20 januäri 2014 - Dan schame ik mien heel dieepe!
Zoaterdag lèès ik in “de Stentor deventer” onder een klassefoto van groep 8a van de Nicolaasschole in Schalkhaer: ‘…wil dat de met uitzetting bedreigde klasgenote Milena in Nederland mag blijven. Liz Timmer (links van Milena) en Tes van der Lende zetten een handtekeningenactie op touw.’
Vanmiddag lèès ik het stuk dat onder de foto steet, nog ens een keer goed deur. Milena en haer olders, mevrouw en meneer Stepanjan en het vierjörige jungesken Hajk Artur meugt van de oaverheid nieet langeder in Nederland blieven. Zee bint uut Rusland nöör ons land evlucht en ze hebt hier zon vief jöör ewoond. Ik lèze in het ärtikel niks anders as goeds oaver disse mensen. Joa, ze zollen nieet zeggen willen wöörumme ze uut Rusland evlucht bint! Nou en?! Hoe vake bin ik in mien lèven nieet erns wegevlucht zonder da’k vertellen wolle wöörumme! Mien vlucht most meestens nieet op een vlucht lieken um degenen veur wiee ik vluchtten juust te beschermen! Meschiens bint de olders Stepanjan wel bange dat degenen veur wiee zee evlucht bint, hun welens zollen willen likwideren, wiee weet?!
Möör dat vind ik allemoale nieet zoo veurnaam. Belangrieker vind ik de kortzichtigheid en beestachtige botheid van de oaverheid en ... het totale negeren van de meest elementaire mensenrechten. Veur Mevrouw, heet ze soms Maria(?), Meneer, Jozef (?) en hun kindekes is meschiens gin plaatse meer in de ‘Nederlandse herberg’. De oaverheid hef möör het lieefste dat de rechter tegen Stepanjan zeg “Stapopman”, nöör Poetin.
De wetgevende macht, de Haagse politieke Kliek, Greune Linkse deuredreten Erwten en Rooie Tomaten dööreloaten, maakt ter een göörkeukenzeutjen van, wat de honden nieet vrèten wilt. Ik zitte ensklaps dieepe te denken hoe of an diee negeren-de en neger-ende demodictatoriale mentaliteit een ende emaakt worden kan.
Het uutvoeren van al diee vernederende regels kan natuurlijk een “HALT” too-eropen worden deur de rechterlijke macht! Het zol nieet de eerste keer wèèn dat mimister Bullebak of Blaffer en zien Teeven terugge-efloaten wordt deur de rechterlijke macht. Loat de rechtbanke möör ens goed in disse al vief jöör rottende briejpot reuren goan, met het gevolg dat de stank van het onrecht ter goed uut verdampt, zoodat heel Nederland weer roeken kan welke lekkere jonges en meiden ons land regeert!
Meschiens, bedenk ik mien, is al mien opwinding egensnieet neudig. Meschiens reurt de rechters egeenieet. Meugelijk licht de veurzitter van de rechtbanke enkeld de deksel van de pot en zeg e wiel e een gehaktballe uut de soep schept, heel netjes: “Wat is dit? Poep aan de knikker op de pollepel? Die bal stinkt!” En hee ruk ter nog ens extra an: “Ik zal de lepel eens rechtop in de brijpot zetten en kijken of hij blijft staan!” En hee stelt meschiens wel väste dat er te treuren en te reuren völt, umdat de lepel nieet in de pot stoan blif!”
A’k het zoo oaverdenke, wint de familie Stepanjan het van de oaverheid. Ik hebbe vertrouwen in de rechterlijke macht. Diee zal nieet tooloaten dat mensen as ärtikelen behandeld wordt. Feitelijk bint disse mensen, en zeker de kinder, noa vief jöör onze “medeburgers”, “medelanders”, en dus oke Nederlanders.
Afijn, de kinder van de Nicolaasschole verzamelt handtekeningen. Ik hoape dat ze der duzenden kriegt. Möör de rechter hef het laatste woord! Hee zal weloaverwoagen zien oordeel geven, wat ik natuurlijk nieet kan en magge. Möör as dat vonnis in het noadeel van de ‘Stepanjans’ is, buge ik mien heufd: Dan schame ik mien heel dieepe! Wat is ter dan oaverebleven van de menslieevendheid en tolerantie van wadde wiej anduujt met “De Nederlanders”? Ik wete dat dit een oratorische vroage is, möör mien oaverdenking is oke nieet meer as een prèke tegen mieneigen, want ik bin een deel van diee “Nederlanders”. Oke ik heb dan schuld … !
