66 Woensdag, 20 november 2013 - "Ivozichma of Iedervoorzichmaatschappij!"
Zol ik toch bienoa de verjöördag van mien curandus Hans Smit vergèten! Schande! Ali herinnert ter mien an dat het vandage zien geboortedag is. Hans is vandage drieeënnegentig eworden, hee is zeuven jöör older as ik. Het bint pärtiële manco’s ewest diee hem verhinderd hebt te lèven as een gewone jonge en later as man.
Ik ziee hem weer stoan op de zoaterdagmärgenmärkt op de Brink in Dèventer in de dertiger jören. Döör dreit dan het “Rad van Avontuur”, uutgoande van de ‘Vereniging veur Liefdadigheid’. Diee organiseert in disse tied, de jören dertig en veertig, de ‘Liefdadigheidssportdagen’. De opbrengst van ‘het rad’ is veur wadde wiej noe ‘Goede Doelen’ neumt. De Dèventer samenlèving erväre ik as een optimale pärticipatiesamenlèving!
Noa de oorlog vertelt Ali mien oaver de eigen aerd van Hans. As hee met zien vader löp te wandelen oaver de Beestenmärkt, zut ze hem vake. Dan stek hee verholen zien rechterhand wat op um haer te groeten. Later heurt ze dan pas van Ome Willem, zien vader, dat e noa het thuuskommen pas tegen zien vader ezegd hef: “Ik heb Ali ook gezien”.
Bekend is oke het verhaal van het fietsen. Hans fietst as jonge van een jöör of veertiene met zien olders oaveral in de buurte nöörtoo. Dat mot altied onder begeleiding van zien olders gebeuren. Feitelijk hef hee een gleujendige hekel an fietsen! Ens bint ze op weg nöör Gorssel. Midden op het fietsepad langes de Zutphenseweg onder Epse smit e plotseling, klaboengs, zien fietse van zich of en hee rup: “Ik ga nooit meer op dat rot ding zitten” En Ome Willem en Tante Marie mot lopend met hem nöör huus!
Wöör Hans ook hen geet, hee mot altied begeleid worden. Degenen diee hem kent, weet dat. Diee mensen bint ook altied bereid bie te springen. Dat blif töt zien dood in tweeduzend ene zoo.
Ik mot an disse dinger denken noe Willem-Alexander en Maxima in “De West” hun bezeuken oflegt. En ik heure de keuning zeggen op vergangen Prinsjesdag: “Wij gaan naar een participatiemaatschappij …”. En ik heur weer dudelijk het “merkrut”-gebazel oaver ons, diee meer deel hebben mot an een samenlèving, wöörin iederene deur eigen werken mot biedragen an de maatschappij en döörbie oke nog veur de directe noasten as olders en andere familieleden klöör mot stoan. Asof dat al nieet gebeurt! Wiej lèèft wat het laatste betreft al in zon samenlèving! Möör bie het rutgebazel zit een ädderken onder het grös: Nederland is rut deur dat het de riekste stinkerds onder de Nederlanders nieet genog belasting betalen löt, zoodat diee alsmöör rieker wordt! En dat meuge wiej allemoale anvullen! En de politici loat dat too! Nou… , bedenk ik mien, nieet allemoale. Een grote minderheid hef niks met diee pärticipatie, wat gewoon betekent da’j zelluf geld mot meebrengen! Möör de vroage is hoe of diee minderheid een meerderheid wördt!
Dat de Nederlanders genog an de samenlèving biedragen wilt, bewis wel weer de ramp op de Filipijnen. Gezamenlijke inspanningen van Nederlanders hef zon slordige viefentwintig miljoen euro opebracht, wat gin kattepis is! Rutte most ens weten wat de mensen onderling hier in Nederland veur mekäre oaver hebt. Meer dan de voedselbanken zut e der nieet van. Hee denkt trouwens enkeld möör an het egotripprincipe: ieder veur zich en God veur ons allen. En dat enkeld umdat e oke nog bie de PKN heurt en zieneigen geleuvig neumt.
Laatst heurden ik iemand zeggen: “Die minister Opstelten is ook een rakker. Hij beweert dat in onze maatschappij ieder voor zichzelf moet leren zorgen … . Schande! Hij wil naar een Ivozichma, Iedervoorzichmaatschappij”. Ik dache an Hans en een boel anderen. Ik geleuve dat de man gelieke hef. Ivo gef gin gemeenschapsveurbeeld …! Of wel dan?!
