19 Zoaterdag, 22 juni 2013 - Heimwee ... . Wöörumme?
Ali hef de ‘overlijdensadvertentie’ angoande Theodorus Henri Hendriks – Theo - uut de krante eknipt en in de werkkamer bie mien computer elegd. Ik lèze: Oud worden is mooi – Oud zijn viel hem zwaar – Zijn wereld werd kleiner – Zijn gezondheid nam af … . As ik dat lèze, springt mien de troanen in de ogen en ik denke metene an zien vrouwe en kinder, diee zien older worden mee-emaakt hebt en met hem hebt mee-elèèfd.
En dan vergèèt ik helemoale dat ik an het werk wol met mien book dat binnenkort uutegeven wordt …, ik lope inens deur de olde Ravenstroate, in negentien viefendertig of zoo en döör löp Henkie van Putten in ‘De Hof’ met zien nichken en Teun Boomkamp en Gerard Beumer en … neum möör op. En wiej spölt met mekäre: verlös, kuizentikken, tuiwkenspringen en goat zoo möör deur. En wiej loopt ‘De Hof’ uut en rent de Ravenstroate deur nöör ‘Niessel’, nöör de törrefbulte van Wissink en spölt döör kriegertjen en wiej goat beumkenklimmen achter in de gemeentewei. Wat een tied is het! Schitterend! Ik bin een gelukkig jungesken en ik ziee an het nichken van Henkie dat zee een bliej meiken is.
Wiej stoat later in de Lagestroate bie de werkplaatse van Henkie zien vader. Diee is steenhouwer en as kinder ziee wiej al dat het een vakman is. Butendat is e de oldmidveur van Kowet, de beroemde voetbalclub, en wiej goat sundes welens met hem mee. Dan meuge wiej an de Vetkampstroate op de jongesrang stoan, oftewel in het ‘kippenhok’ of de ‘kippenren’, want iej zit döör achter het kippengaas. En ik kenne Theo nieet, möör dus wel zien vrouwe. Gek idee is het feitelijk dat ik kan lèven in de jören dertig met de wètenschap van noe! Dat maakt mien heimwee nieet groter. Ik bedenke mien dat het möör goed is ewest dat ik toen nieet wiste wat ik noe wete. Pas in de tweede hellefte van de veurige eeuw kom ik deur de gemeentelijke politiek in anraking met Theo Hendriks. Dat kump deur het ‘Dèventer Dagblad’. Theo hef dan al heel gezonde politieke ideeën diee oke de mienden bint! Ik kenne hem verder nieet en hee mien nieet en toch veul ik een band met hem en zien politieke vrinden. Ik vroage mien dan al of hee weet dat zien roopname ‘God’ betekent en dat Theodorus “Godsgeschenk” is. En of hee ooit eweten hef dat Dorotheüs hetzelde betekent as Theodorus, betwiefel ik. Möör dat dut nieet terzake. Ik wete in diee tied nog nieet dat het nichken van Henk van Putten in zeuvenenveertig etrouwd is met Theo, en Mevrouw A.M. Hendriks-van Putten eworden is. Dat ontdek ik pas midden de jören tachtig, as Theo de politiek al vöörwel ezegd hef en wiej samen de bieëenkomsten van de “Dialectkringe Salland en Oost-Veluwe” bezeukt, in de Fermerie, onder leiding van Gerrit Mäkel. De eerste keer dat Ali en ik döör komt, kump ter een struise dame op mien of en zee zeg: “Iej bint een jonge van Kuijk. Ik bin een nichken van Henkie van Putten!” En zoo wöör, ik herkenne haer metene, allewel het vieftig jöör later is. Ik geleuve dat ik oke nog zegge dat ze an Theo een geweldige man hef, möör dat weet ik nieet meer.
Theo, sociaal bewoagen, dat steet trouwens oke in de advertentie, oprecht, wärrem, vrindelijk, gin konkelaer, van onbesproaken gedrag, zoo ken ik hem.
Zien vrouwe en hem ziee ik weer lopen, zon driee of vier jöör elejen nog, meschiens langeder, in de Lange Bee. Wiej holdt mekäre an, drukt mekäre de hand: “Hoe geet het?” vroag ik. “’t Wördt minder”, antwoordt ze beiden tegelieke. Dan binne wiej èven stille. Dan hebbe wiej het teroaver dat gin mense ontkump an het olderworden, dat het een kwoale is diee ons allemoale pakt en ons uuteindelijk inpakt. Noa diee ontmoeting ziee ik Theo en zien vrouwe nieet meer in de stad.
Noe zit ik hier met dit doodsbericht. Ik beseffe plotseling dat mien heimwee gin piene is, möör een ontroering, umdat ik Theo Hendriks heb meugen kennen. Denken an hem en zien gezin, wöörvan ik de Moder kenne, gef mien een geveul van saamheurigheid, allewel ik de kinder en hun anhang egensnieet kenne! En dat geveul blif, dat weet ik zeker!
Heimwee … . Wöörumme? Het is toch ter allemoale nog?! Het blif zoolange wiej lèèft.
