18 Dinsdag, 18 juni 2013 - Stoere fietser! ... Stoere èter!
Op dinsdag hef onze wärreme bakker altied zien brood in de anbieeding. Ali en ik èèt nieet zoovölle meer, één bruun in de wèke, dus ik komme nieet zoo vake bie ‘Van Rijssen’ in de Dorpsstroate: de anbieeding is namelijk driee broden tegen een priesken met flinke korting, uut mien heufd ka’k diee korting nieet meer ontholden. Ik komme der dus ene keer in de wèke um brood. Ik komme der wel ens vakeder, möör dat is dan veur lekkere taertjes of een deuze bonbons of andere dinger met een boel zeutigheid. Ik holle der wel van, möör ik mot eerlijk zeggen dat Ali en ik heel moatig mot wèèn in diee dinger. Of het döördeur kump dadde wiej gin van beiden nog last hebt van olderdomssuker, dat weet ik nieet … .
Vandage is het weer zooverre, ik mot nöör Van Riessen. Op het moment kui’j meujlijk bie de winkels kommen an de Dorpsstroate, want de weg deur het dorp is al moanden op de schuppe. Bie gedeelten goat de stroate, de pärkeerplaatsen en de stoepen deruut, zoodoanig dat de winkels allemoale goed bereikböör blieft. Dat is een kompelementjen an de annemmer en zien werkers weerd. Butendat bint de luu stuk veur stuk veurzichtige mensen: ze kiekt goed uut dat veurbiegangers zo weinig meugelijk te liejen hebt van al dat gedoo.
Vandage bint de bakker en de garage van Kemper al weer helemoale ‘vriej’ en ik kan makkelijk de bakkerszaak inlopen. Ik kope mien driee broden en ik lope de winkel weer uut. Bie slagerieje Härmsen is de graafmachine druk bezig. Heel sikuur is de ’machinist’ de grond in de stroate an het egaliseren. Wat een vakmanschap. Ik blieve met verbazing stoan kieken. Andere mannen bint bezig de begrenzing van het riejgedeelte, lange smalle stoepranden, keersrecht en waterpas langs de stoepe te leggen, heel veurzichtig. An het gedeelte veur ‘AH’, wat al klöör is, kan ik goed zieen hoe of het worden geet. Ik vinde het echt prachtig!
A’k opziej kieke, ziee ik een menneken noast mien stoan met een fietse an de hand. Hee draagt een echt wielrennerspäksken. Hee zut da’k hem monstere. “Iedere dag fietse ik vieftig kilometer”, zeg e, “Veur mien gezondheid, ik bin völs te dikke!” Dat laatste he’k al lange ezieen. Het keerlken is net zon Dunlopmenneken, möör dan zonder banden um zien lief. Ik mot zelluf lachen um mien vergelieking. Hee zut het. “Wöörumme lach iej?” – “’t Is zon koddig gezichte, ‘Dunlop op de fietse’”. – “Joa, lach iej möör, ik zitte der möör mee!”
“Ma’k oe een goeie road geven?”- “Graag!”- “Hol’ op met te völle en te vet èten en goa onderwiel rustig deur met dagelijks völle bewègen. Dus: gin vette patatjes, frikandellen, hamburgers, sloatjes, kroketten. Èèt gezond: verse greunte, vis, mager vleis, rauwe sloat en zoo meer. En èèt kleine porties! Iej bint zelluf immers oke klein! Za’k oe ens wat vertellen? Dan kui’j of en too wel zundigen en lekker een keertje uut de ‘Dunlopband’ springen”.
Ik schrikke van mien eigen da’k dat allemoale möör zoo durve te zeggen tegen een wildvremden! Möör hee reageert wonderlijk rustig. “Hoe weet iej wat ik ète?”- “Dat gok ik”. – “Meschiens hei’j gelieke”. – “Iej bint een härtstikke stoere fietser, möör iej bint tèvens een stoere èter. En … Dat laatste mot worden … een goeie èter”.
Wiej zwiegt noe beiden en wiej kiekt nöör de stoere stevige pezige werkers an de weg deur Diepenveen. ‘Dunlop’ wis op een van de mannen, oke een klein keerlken: “Zoo zo’k wèzen willen!” – Ik knikte en zegge dat ik mien dat veurstellen kan. Ik zegge der eerlijk bie dat ik feitelijk oke völs te ongezond lève: “Goat möör ens noa: ik bin ruum ene meter tachtig, vierentachtig um precies te wèzen en ik wège negenentachtig kilo, schone an de hoake!”
‘Dunlop’ knikt. “Ik bin bliej da’j het zekt, iej hebt dus oke meujte met oew èètgewoontes!” – “Joa, en toch stoa ik oe hier te kapittelen!” – ‘Dunlop’ lacht en hee stek mien de hand too. – “Bedankt, ik hebbe genoaten, gezwinde grijsaerd, en nog stoer oke!” Hee neumt zien name as e mien de hand schudt. Ik verstoa het nieet goed. Dat gef nieet … . Ik herkenne hem ook zoo wel.
