99 Prinsjesdag
Ze gingen wat gespannen voor de televisie zitten. Dit zou immers een zeer sobere opening van de zitting van de Staten-Generaal worden. Wat was er namelijk gebeurd? Op vrijdag de dertiende, hoe is het mogelijk, hadden Japanse terroristen van het Rode Leger de Franse Ambassade in Den Haag bezet. Die ambassade lag praktisch op de route van de gouden koets. Ze hielden alle medewerkers van die ambassade gegijzeld. Ze zouden de bezetting pas opheffen, als een medeterrorist, die gevangen zat in Frankrijk, vrijgelaten worden zou. Bovendien wilden ze duizenden dollars als losgeld.
Een jaar daarvoor waren de Japanners boven Nederland al eens actief geweest. Ze hadden een lijntoestel gekaapt en ze waren ermee naar Libië gevlogen. Hoe die kaping afgelopen was, wist Top niet meer, waarschijnlijk goed, anders had hij de afloop zeker onthouden.
Onmiddellijk werden alle plannen rondom Prinsjesdag gewijzigd. Er mocht immers ook niet veel publiek naar Den Haag komen! De koningin zou eenvoudig met de auto naar de Ridderzaal rijden op het Binnenhof.
Ze zagen het gebeuren. Een grote zwarte Ford Granada reed voor op het Binnenhof. Geen poespas daar. Koningin en Prins gingen snel naar binnen. Het gebeurde in de huiskamer op een grijs beeld onder een grijze hemel en zelfs alle hoogwaardigheidsbekleders leken grijs, maar ja, dat waren ze altijd al. De hele ministersploeg zat er. Alle kamerleden leken ook aanwezig te zijn.
Iedereen stond, toen Koningin en Prins de zaal inkwamen. De koningin knikte en ging op de troon zitten. De prins zakte op de punt van de zetel naast haar neer.
Top zat met een stenoblokje klaar, hij had stenografie gehad op de handelsschool, noteerde:
“Leden der Staten-Generaal,
Ons land is opgeschrikt door een daad van terreur, waarbij het leven van onschuldigen wordt bedreigd. Het optreden van de regering is voor alles gericht op de ongedeerde vrijlating van de gegijzelden. Ons volk hoopt en bidt dat dit mag gelukken”.
Toen ging Juliana verder over het conflict op Cyprus, tussen het Turkse en het Griekse deel. Zij memoreerde dat Portugal en Griekenland van binnenuit hun democratie hersteld hadden.
Nederland zou in het algemeen de hulpverlening aan die landen verhogen. In 1976 zou een half procent van het nationale inkomen aan de armoedebestrijding besteed worden. Welzijn en ontwikkelingshulp zouden nog meer bijdragen tegemoet kunnen zien. Er zou getracht worden de inflatie zo laag mogelijk te houden. De werkloosheidsbestrijding zou krachtig ter hand worden genomen.
Hier zag Top duidelijk hoe ‘Donald Duck’ denigrerend zat te grijnzen, vooral over ‘het laag houden van de inflatie’.
Top bleef tot het eind van de rede stenograferen: “Veel hervormingen die het kabinet bij zijn optreden in het vooruitzicht heeft gesteld, zullen dit zittingsjaar gewogen moeten worden aan de hand van wetsontwerpen en beleidsnota’s. Veel arbeid en toewijding zal van ons allen worden gevraagd.
Met het uitspreken van de hoop dat wij daartoe de kracht zullen ontvangen, verklaar ik deze zitting van de Staten-Generaal voor geopend”.
Er volgde een “Leve de Koningin! Hoera! Hoera! Hoera!”
De Commissie van In- Uitgeleide bracht Majesteit weer naar de entree. Top, Tine, Ineke, Jos, Eddy, Hans en Renée praatten nog wat na. Toen ging ieder z’n eigen gang.
’s Avonds was de gijzeling in de Franse Ambassade voorbij!
