De Dirigent
> Categorie: De Ravenstroater / Niesselt
Gepubliceerd: zondag 11 oktober 2009
Onderwiesmensen mot vake doon wat ze nieet könt. En toch doot ze het dan. En ziee, ze könt het toch.Zoo verging het diee onderwiezer uut Hengforden, joa, van dat scheultjen tussen Dèventer en Olst, zon driee kilometer benoorden Diepenveen. Hee had de kinderkes van de Kletterstroate an den Iesseldiek op zien schole, möör tevens diee van twee en een halve kilometer nöör het oosten, van den Eikelhof dus.Hee was döör onderwiezer in het begin van de vieftiger jören, toen as old-burgemeester Wttewaal, "Wittewaal" wordden altied ezegd, nog op kasteel Boxbergen bie het Stenen Kruus woonden, iej weet wel dat kruus van diee dubbele moord in de Middeleeuwen, dat nog vermeld wördt in "Overijselse Sagen en Legenden".Het rayon van het driee-lokalige, möör twee-klassige scheultjen was dus groot, zoodat de schoolmeesters alles mosten doon: regisseren bie teneelspöllen op de dèle bie boer Albers, diee veurzitter van de oldercommissie was, Kinder begeleiden op de fietse van Hengforden nöör de Eikelhof, as der in de bossen an de Lange Diek een kinderlokker esignaleerd was, lekke banden plakken van kinderfietskes, dirigeren op 1 mei bie de kinderzang veur de bewonners van "Boxbergen", diee beschouwd wordden as de Regenten van den Eikelhof. De 'eer' um te dirigeren viel gelukkig altied ten deel aan het 'Hoofd der School', wat zien hulponderwiezer van biestand prima vond, want hee had nooit een ander stöksken in de handen ehad as een visgärde um te vissen en een spaans rieetjen um an zien vader te brengen, diee hem döör dan mee veur zien konte gaf.Den eersten mei kwam weer steeds dichterbie. De beide schoolmeesters kregen het zangprogramma um te goan oefenen met hun kinderen. Het 'Wilhelmus', 'Merck toch hoe sterck', 'Ik ben een ferme sterke jongen', 'Waar de blanke top der duinen', gingen der nog altied vlot bie de kinder in.Dan was het 29 april, de "Oranjefeesten" wären der hoast. Toen wier de Hoofdmeester zieek. De 'Hulponderwijzer van Bijstand' most invallen as dirigent. Hee had egeengin dirigeerstöksken en hee kon enkelt de tweekwärtsmoate sloan. Dat met dat stöksken gaf nieet, want de olde visgärde ston' nog in de schure. Döör brak de meester gewoon het töpken of. Toen ging e veur de spieegel stoan oefenen met de moaten van de verskes. Hee kon ze der met gin meugelijkheid in kriegen. Möör het most', want de kinder wordden begeleid deur 'Apollo' uut Olst, joa, precies, "Vaandelofdeling".1 mei 1951, 10.00 uur 's mergens. Meester zweet etter en blood, as de kinder met hun feestelijke oranje mutsen en vlaggetjes, rood-wit-blauw nöör "Boxbergen" märcheert, met 'Apollo' derveur. Opstellen rond het bordes. De dirigent van 'Apollo' kump op Meester of: "Iej weet het dus, iej dirigeert gewoon de kinder en ik nemme met het orkest oew moate en tempo oaver; dat zal de andere meister oe wel verteld hebben"."Joa", knikt de meester opgelucht, want de andere meister hef niks ezegd. Diee kon dat toch gewoon.Het zingen geet schitterend. As noa de aubade de muzikanten an een lauw flesken bier zit op het gazon veur het kasteel, kump de heer Wttewaal op de meester of. Hee schudt hem uutgebreid beide handen."Meesterlijk, de kindere hebbe nooit zo mooi gezonge!"En van de Oranjecommissie was der een grote krentenstoete as dank.
