Spöltuinen
Leo en Jan Halle heb ik allebei ekend, Leo zelfs heel goed. In de dertiger jören voetbalden zee nog bie ‘Kwet’ of ‘Chwet’, Go Ahead op zien Hollands. Hoe of ik döör noe op komme? Ik dachte an de spöltuinen wöör of wiej as kinder in de dertiger jören kwammen. Het kortste bie de Ravenstroate lag de spöltuin van de ‘Juffrouw’. Döör wären een paer grote zandbakken, wat schommels, een kleine zweefmölle, een gliejbane, een familieschommel veur meer kinder tegelieke. Het was feitelijk een spöltuintjen veur de drummels, de kleine kinder, möör a’j lieef wären volgens de Juffrouw mocht iej as jonge van een jöör of negen der oke nog wel in. A’j te groot wieren stuurden de Juffrouw oe metene vort a’j derin kwammen. Dat oaverkwam De Rave oke. Ik wazze derbie. De Rave was noe ene keer een lange jonge! Wiej bint dalijk weg egoan, want met de Juffrouw viel nieet te spotten! As Klein Jantjen of een andere pit der op zien ronde langes kwam, hield zee hem gewoon an en dan liet ze oe zoo de spöltuin uutgooien. De spöltuinen wären van de gemeente en De Heilige Hermandad had döör dus alles te vertellen!
De spöltuin van de Juffrouw lag an de Riestenbörgerweg, vlak bie de tundel an het Noorderplein tegen de spoordiek an.
An de Smyrnastroate, bie de tapietfabriek en de coöperatie, de lèvensmiddelwinkel, krudenier, lag de spöltuin van De Graaf. Swoenzessmiddes zat hee met zien spierwitte höördos op zien steultjen noast de ingang van de grote spöltuin, met voetbalveld, tegen de keet an, wöör iej met règen schulen konden en wöör de schuppen en kruwagens van de spöltuin op-eslagen wieren. De Graaf neumden wiej meneer, um reden dat hee gymnastiekleraer was an de Ambachtsschole an de Diepenveenseweg, Zien leerlingen kregen in diee spöltuin butensporten van hem: slagbal, handbal en kasti. Wiej kwammen nieet vake döör, want wiej vonden dat te verre sjouwen as grote jongens. Wiej gingen lieeveder nöör de Spöltuin van Jan Halle an de Zandweerd. Vandöör dat ik noe an Jan Halle denke en metene an Leo, want diee werkten bie de coöperatie, HAKA, an de Smyrnastroate. Jan Halle zat swoenzes dus an de Zandweerd. Vanuut de Ravenstroate liepe wiej dan nöör de Langezandstroate, gingen linksof, dan rechtsof de Sallandstroate deur tut an de Zandweerdseweg, linksof en dan rechtdeur tut an de ingang van de spöltuin, wöör noe de Schildersbuurte ligt. Kort veur de oorlog bint döör huzen ebouwd. Toen is de spöltuin wat verplaatst.
Jan Halle kon goed vertellen oaver zien clubs: Kwet en Hermandad. De laatste club was de club van de gemeentepolitie in Dèventer. Hee spölden, zooas hee zei, döör spil, net zooas bie Kwet. Jan was één van de beste midhalfs van Nederland, zei heezelf. Vandöör dat Hermandad vake won! De Rave wist Jan, toen wiej is een keer gezellig met hem in het zunneken tegen de keet an zatten, an de proat te kriegen oaver Kwet. Hee vertelden ons dat Kwet toen al dertien keer kampioen van het Oosten ewest was en driee keer van Nederland, en dat dat veural deur hem en zien breur Leo kwam, want Leo was de beste keeper van Nederland. De Rave was zoo onwies um op te merken: ‘Wöörumme stoat der dan meesttieds anderen op de spilplaatse en in de ‘kool’’. Döör had Jan het volgende antwoord op: “Umdadde wiej möör diee boertjes uut het Oosten bint”. En hee stopten met vertellen.
Leo heb ik later goed leren kennen. In de eerste plaatse was hee mien opvolger as trainer bie De CJV-ers. Verder ging ik samen met hem en mien collega Adri Vervloed, bondstrainer KNVB, nöör de finale Europacup I tussen Benfica en Real Madrid in 1956 in Amsterdam en atten samen in Soesterberg. Ik scheppe döör graag oaver op, umdat hee tenslotte de Leeuw van Dèventer en Milaan was. En ik stelden feitelijk niks veur!
Wat driee spöltuinen uut oew jeugd al nieet bie een mense lös kunt maken!
