Kattepult
Een vörktakke zeuken an een wilg langes de sloot. Met oew padvindersmes diee takke deruut sniejen. Dan op de drieesprong döörvan twee benen sniejen van zon vieftien centimeter en een helfken van tiene en iej hadden het geraamte van oew kattepult klöör. Iej veulden met oew linkerhand, a’j rechts wären, of de strampe goed ‘lei’. Dan ging iej nöör de schure of het fietsenhok um een olde binnenband van een fietse te zeuken, mien vader hing diee tenminsten altied in het fietsenhok. En iej zochten wat vlieegertouw.
Noe ko’j een mooie kattepult maken, wöörmee iej wel een katte doodschieeten konden, wat wiej dan oke probeerden.
Van de binnenband knipten wiej smalle ringetjes, goed een halve centimeter breed en vlochten diee an mekäre tut een lang lint. An de vörktanden bonden wiej de uutenden van het ringetjeslint. De kattepult was klöör. Wiej zochten het midden van het elastiek en nammen een kapot hakkebandjen van een schaatse. Dat bonden wiej derin, zodat döör een kleine kiezelsteen in kon liggen. Dan kiezelstenen halen an den Iesselt. Diee laggen der genog, want diee wieren estort deur schepen an de lege löswal!
Noe an het schieeten an. Ik wete nog dadde wiej op alles mikten, lèvend of dood: mussen, kreien, katten, reigers, blikken bussen op poalen, flessen en neum möör op. En raken dejen wiej ook, al herinner ik mien nieet dat ikzelf ooit een dierken dood eschoaten hebbe. Möör ik denke dat ik wel is een katte eraakt hebbe of zoo.
Veural noadat Hitler Oostenriek in achtendertig in-eliefd had, werd der druk ekattepult. As De Rave ergens op schoat, zei hee steevaste: “En toen dejen wiej dat dat Hitler was”. En dan schoat hee pas op het blik of de katte of de flesse. Meestal was het dan ook raak … . Möör döör hadde wiej weinig an!
In ’t begin schoaten wiej ook wel op mekäre, möör dat dejen wiej met pröpkes papier, wöörop wiej ekauwd hadden, möör dat haalden meestens niks uut, want diee wären völs te licht.
In de zomer van 1939, ende augustus, gingen wiej met de ‘Knapenvereniging’ van de Christelijke Jongemannenvereniging fietsen. Het was een prachtige dag. Met zien vieftienen rejen wiej onder leiding van Henk van den Berg, een PTT-er van de Telefonie diee een dagjen vakantie had, oaver de Veluwe. Wiej kwammen langes een weiland. Inens sprong Henk van de fietse, zetten diee tegen het prikkeldroad, greep in zien fietstasse, haalden der een grote kattepult uut, pakten een steentjen uut zien tasse, lei het in het elastiek, richtten en schoat! Dertig meter verder het weiland in kukelden een kenieene driee keer oaver de kop en … bleef liggen.
Wiej stonden stom verbaasd. “Goat hem möör halen”, zei Henk tegen De Rave. De Rave klom oaver de droad en liep nöör de kenieene. Hee stak zien hand uut um het dierken op te rapen, möör … diee ging der as een haze vandeur. En wiejluu lachen! Henk het härdste.
De Rave slenterden weerumme, klom weer oaver ’t hekke, onder “Tranen van sjanken of van lachen, döör hoof iej nieet op te wachten … .” Möör der kon gin lachjen of!
Henk van den Berg vertelden ons toen dat hiee altied butendienst had bie de PTT en altied zien kattepult bie zich had veur zukke gelegenheden. Ik wete nieet meer of hiee zoo wel is een haze of een kenieene evangen hef!