Tarzan
As jonge van een jöör of tiene leerden ik ook Tarzan van de apen kennen. Dat was op stroate natuurlijk. De jonges bie ons in de buurte, De Rave oke, kenden Tarzan uut de bioscoop. Tarzan en zien meiken, Jane, wieren in de buurten langes den Iesselt beroemde figuren. Dat kwam deur de bioscopen in Dèventer. Döör mochten de jonges Kuijk nieet hen van hun vader. Dat was ‘zundig’. Dat was noe één keer zoo! Iej hadden bie ons in de buurte driee soorten gezinnen: Fienen, Roomsen, Rooien. Diee van Kuijk wazzen de Fienen of Christelijken. Döör was niks mis mee, möör ze mochten niks, gin autoped huren op zundag, gin ijsjen kopen op zundag, nieet nöör de bioscoop en goa zoo möör deur. Het was een wonder dat ze op zundag fietsen mochten. De Roomsen mochten oke nieet völle, want diee mosten sundes een paer keer nöör de mis, zeker nöör de Hoogmis. Veur twaalf uur mochten zee dan nieet voetballen.
De Rooien mochten alles wat verboaden was, zee wollen immers ‘verlössing uut de slavernij’.
Zee kenden Tarzan en Dzjeen uut de E.D.B., Eerste Deventer Bioscooptheater. Meschiens wieren de films van Tarzan ook wel in de Cinema, Cinema Palace, en Luxor, Luxor-theater edreid, dat weet ik noe, zeuventig jöör later nieet meer, möör één ding weet ik wel, ze wieren edreid in de E.D.B., want döör bin ik een keer op een zundag stiekem met De Rave hen ewest.
Één ding was zeker, iej konden bie ons in de buurte, vlak bie de spoorbrugge, schitterend ‘Tarzan’ spöllen. Tarzan slingerden zich immers an de lianen in de jungle van boom nöör boom en van takke nöör takke. En dat dejen wiej oke. En het leuke was dat iederene, iedere jonge, Tarzan wèzen kon, want het ging um dat slingeren en springen as apen deur de bomen achter in de Gemeentewei. Wiej maakten sprongen van wel anderhalve tut twee meter, zon driee meter boaven de grond. En de meisjes konden stuk veur stuk Jane wèzen, want elke Tarzan had zien eigen Jane.
De Rave sloofden zich uut veur allemoale. Hee had dikke touwen te pakken ekregen en hee hing diee as lianen in de bomen. Hee kon slingeren as de besten en de touwen tussen zien handen deur loaten glieren zonder zien vingers te verbranden. Zoo was hee de vlugste Tarzan van allemoale. Hee had zon bekieks en dus succes dat hee meenden alles te kunnen. En dat brak hem op!
Hee maakten een wilde slinger onder geweldige kreten ‘. .. .Hooeee . . . hoeoeoe … .hoeoe … hoeoeoe … !’ En toen liet hee zich weer langs het touw glieren … ! Hee gleed rechtuut het prikkeldroad in van de umheining van de Gemeentewei … . Zien Tarzan-gil ging oaver in de au-au-au-au-gil … en hee lei in het prikkeldroad. Het blood streumden uut zien rechter scheenbeen … .
Ik renden nöör huus um mien moder te ropen. Diee had möör een paer woorden neudig … . Zee greep een ofedankt laken uut de kaste en holden met mien mee. Zee zag dalijk wat der an de hand was: een scheur in de schenen van kniee tut voot. Ze drukten alles goed dichte en strak met repen diee zee van het witte laken scheurden. Toen maakten zee der een goeie knup op van een smalle repe laken.
“Nöör de dokter”, zei zee. Wiej liepen met zien drieeën, De Rave, mien moder en ik nöör de van Twickelostroate. Op de hook döör woonden onze huusdokter, Scholten. Diee was gelukkig thuus.
Een kwärtierken later kwammen wiej weer nöör buten. Zeuven hechtingen had De Rave. Gelukkig zat zien familie in het zieekenfonds, anders had hun dat nog heel wat geld kunnen kosten!