Pionnen onder de Preekstoel 6
Ik citeer U: “In het verrassingselement ligt de grootste kracht”. – “Emancipatiekracht”, verbeterde De Vree, “revolutie”. – “Doet niet terzake. … Wij houden namelijk van U, professor”. Ze bloosde diep. --- ---
De dames gaven hem ieder een arm en leidden hem van de wagen naar het instituut; daar waren ze inmiddels al pratend gearriveerd. INSTITUUT VOOR EMANCIPATHOLOGIE – INEM stond er in gouden kapitale letters boven de eiken monumentale deuren. Ze leidden hem naar de gehoorzaal. --- ---
“Ik moet even mijn handen wassen”, fluisterde De Vree, onder de indruk van deze tempel der wijsheid. Het was merkwaardig, maar hij wist zeker dat hij hier nog nooit geweest was. In de hal ontdekte hij gelukkig een deur met een ‘manneke’ erop. Snel liep hij erheen en even later plaste hij zich lang en genietend leeg. De ruimte leek op zijn toilet thuis! --- ---
Maar dat deed er niet toe. Nu snel terug naar de hal, die veel kleiner leek dan toen hij er door de voordeur in kwam. Hoewel hij de weg niet wist, liep hij zonder aarzelen de brede trap op, die spaarzaam verlicht bleek, zich afvragend waar Lina en Quirina gebleven waren. Op de tast opende hij een deur; hij keek naar binnen. Het was een slaapkamer als de zijne. Het bed stond op dezelfde plaats, een nachtlampje brandde erboven. Een slanke figuur richtte zich half op uit het bed. --- ---
“Maak niet zo’n lawaai”, hoorde hij. Het was Ada’s stem. “Kom er maar gauw in”. --- ---
Doodmoe legde hij zich naast haar neer. Hier was zij dus, in het instituut. Merkwaardige terugspoeling was dat. Het begon weer bij het begin, terwijl het daar eindigen moest. --- ---
“Opstaan professor, U hebt de verkeerde deur genomen”, fluisterde iemand. --- ---
Vermoeid opende hij zijn ogen. Naast zijn bed stond Lina. --- ---
“Hier moet het eindigen”, zei ze. --- ---
“Dacht ik al”, knikte hij, “Ik zit nu al bij de A, of liever, ik lig. Wie heeft me die pyjama aangetrokken? Zo kan ik niet naar de zaal”.--- --
“Natuurlijk wel”, lachte Lina, “dat maakt indruk. Zo lijkt het net of wij U van het bed hebben gelicht; en dat is nog waar ook”! --- ---
“Vooruit dan maar; het staat overvallerig en eigenlijk ben ik nu nog meer een VIP”, grinnikte hij in zijn baard. --- ---
Op blote voeten schuifelde hij achter haar aan, pantoffels hadden ze hem niet geleverd. --- ---
Toen hij in de hel verlichte zaal binnenkwam, stonden honderden jonge vrouwen spontaan tegelijk op; zij applaudisseerden langdurig en luidruchtig. Minzaam buigend begaf hij zich naar de grote zetel links van het spreekgestoelte. Langzaam liet hij er zich in neer. --- ---
Quirina beklom de preekstoel en gebaarde dat ieder zwijgen moest: “Professor, we gaan U terugspoelen naar Uw uitgangspunt”, begon zij, “om U de gelegenheid te bieden de juiste lijn in Uw ontwikkeling terug te vinden. We zullen dat doen “langs lijnen van geleidelijkheid”, zoals dat “onder professoren” in het algemeen gebeurt om maar eens een paar bekende geschriften te noemen. Wat heeft U het laatst gedaan”? --- ---
Hij wist het niet. Bij zijn weten had hij de laatste tijd niets gedaan, was hij niet eens op zijn colleges verschenen. Hij zei maar wat: “Met de FEMAN”. --- ---
“Wilt U daar uitvoerig over spreken, professor”? --- ---
Nu werd het improviseren: “FEMAN is de wetenschappelijke afkorting van Fysische EMANcipatie. --- ---
FEMAN is de overwinning op de onderworpenheid en rechteloosheid op basis van de natuur. Het is een geneeswijze voor zowel man als vrouw, en fysieke therapie dus, welke beoogt de rechtsverschillen tussen vrouw en man volledig weg te nemen. …
