Pionnen onder de Preekstoel 5
Lina haalde ergens een vodje papier vandaan: “Hier, Uw nummer, en schiet een beetje op. We hebben nog veel meer te doen!” --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- Hij nam de hoorn van de haak, morrelde onhandig met zijn chipkaart, had eindelijk belgerinkel in zijn oor. Daarna volgde zijn stem: “Dit is de voice-mail van De Vree; Ik ben even … “. --- --- --- --- --- --- --- --- -- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---De Vree hing op. Te gek was dit; hij wist pertinent zeker dat hij zijn voice-mail nooit ingeschakeld had en dat hijzelf niet thuis was om zo grappig te kunnen doen. Verslagen ging hij naar buiten. Welk spelletje werd er met hem gespeeld? In welke vrouwelijke netten was hij verstrikt geraakt? Hij keek nog eens op zijn papiertje, herkende zijn eigen net- en abonneenummer. --- --- --- --- --- -- -- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---Quirina: “Ada niet bereikt?” --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---“Nee, enkel de bel”, antwoordde hij om zich niet bloot te geven. --- --- --- --- --- --- --- --- --- -Als hij zijn nummer geweten had, zou hij nooit ontdekt hebben dat hij niet in de gids stond. Waarom stond hij er niet in? Hoe kwam zijn voice-mail ingeschakeld? Wie had met zijn stem die tekst ingesproken? Al die vragen maakten hem duizelig; bovendien voelde hij zich ontzettend moe en ….. afhankelijk van de twee dames. --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- -Hij zou zich uit de voeten kunnen maken, een lift naar huis nemen, maar dat leek hem een vlucht uit de realiteit van deze donkere herfstige avond. Het beste voor hem was zich mee te laten voeren door de loop der gebeurtenissen naar het doel dat de twee vrouwen zich gesteld hadden, als ze al een doel hadden met hun onwijze handelingen. Hoewel één vrouw duizend mannen te erg is, besloot hij het toch alleen tegen deze beide vrouwen op te nemen. --- --- --- -“U voelt zich een beetje raar, is het niet?” merkte Lina op, toen ze weer in de auto zaten. Schouderophalen … . “ ’t Zal wel wennen … “. --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --“Uitstekend standpunt!” --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---Het kwam wat ironisch uit de mond van Quirina, maar het bleek niet zo bedoeld. --- --- --- ---“Uit Uw opmerking blijkt dat U zich bij de omstandigheden begint neer te leggen. Dat betekent dat de brainbackwashing eigenlijk al begonnen is. U moet opgemerkt hebben dat Uzelf niet meer bent die U geweest bent, zeker nu U Uzelf telefonisch hebt horen verklaren dat U niet thuis was”. --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---Door haar laatste mededeling was hij opnieuw verrast. Zij kon de stem nooit gehoord hebben; zij was buiten de cel, toen hij belde. Ze zag zijn verbazing kennelijk. --- --- --- --- --- --- --- ---“Luister, professor, we weten alles van U; we hebben U ontleed tot op Uw gebeente, enkel en alleen om U te helpen; gelooft U ons. U zit tot over Uw oren in de emancipatiemodder en wij trekken U eruit. Wij, dat zijn Uw tweehonderd en zestig studenten uit Uw kaartsysteem, voor wie U nooit anders dan wetenschappelijke belangstelling getoond heeft, tot in het absurde. In Uw colleges werden bepaalde door U bereden stokpaardjes zo vaak voorgeleid, dat U hen niet meer bestuurde, maar zij U! Zo gaf U zichzelf ongewild de hersenspoeling, die U geestelijk gemaakt heeft tot wat U nu bent: een rechtlijnige, weinig geestelijk plooibare, doordravende idioot! Wij zullen U terugspoelen net zoals een film teruggedraaid worden kan, en de beelden een rugwaartse beweging geven … . Vergeeft U me de gebrekkige formulering”. --- --- --- ---‘Nu met haar mee praten … ‘, dacht De Vree. --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- -“Ja, ja, als U het zo bekijkt”, zei hij, “lijkt me Uw experiment alleszins waard een kans te krijgen. Misschien heeft U wel gelijk. Men loopt snel de kans zich al te veel in de problematiek te verdiepen. Niet waar?” – ‘Niet waar’, dacht hij - . “Maar hoe had U zich de uitwerking van Uw plan eigenlijk voorgesteld?” --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --Lina: “U gaat met ons mee naar het instituut en wij proberen samen met U alles eens rustig op een rijtje te zetten, tot U ze weer op een rijtje heeft. Hoe we dat doen, moet voor U een verrassing blijven.
