Pionnen onder de Preekstoel 77
Lezing van bijgaand uitvoerig stuk zal U tot de overtuiging brengen dat ik ervan houd mij zaken zodanig af te ronden dat er geen grove punten en scherpe kanten overblijven, daar ik ernaar streef uiteindelijk volledige inzage in mijn handelingen mogelijk te maken.”Uiteindelijk” schrijf ik U, omdat het tot 12 september a.s. voor mij onmogelijk is U namen van mijn medewerk(st)ers te openbaren. Enkele zult U niet, vele andere onder codenamen in dit dossier aantreffen. Verder blijven de voornaamste waaromvragen die U zelf stellen zult tot die datum onbeantwoord. Op de dag van de opening van “PION” zal ik ten overstaan van pers, radio en televisie een uitgebreide toelichting geven, indien althans Justitie mij dat niet verhindert.
De rijksrecherche hoeft er zich niet voor te schamen dat zij onze groep niet heeft kunnen oprollen, want de eenheid binnen onze gelederen garandeerde een stipte geheimhouding van al onze acties zo, dat zelfs de Vaderlandse Veiligheidsdienst daar een puntje aan vermocht te zuigen en in volledige duisternis tastte. Met enig leedvermaak en veel trots stel ik dat vast.
Een verontschuldiging aan U als mens is hier wel nodig, wijl ons optreden U dermate irriteerde, dat U zowel de verkeers- als de gedragsregels vergat en zelfs Uw rijbewijs, maar de twee laatste overtredingen zijn U blijkbaar door de “snotneuzen” van de politie niet kwalijk genomen. Gelukkig stond op het hoofdbureau van politie een geweldige doofpot.
Jammer, dat U niet door een van onze agenten bekeurd bent, het zou U niets gekost hebben, want alle boetes worden terugbetaald.Mocht bij U dit gedeelte wat sarcastisch of cynisch overkomen, dan bied ik U ook daarvoor mijn verontschuldigingen aan, want zo is het niet bedoeld.
Naast U, voor U of elders ligt mijn “Bekentenis”. Het is de rekening en verantwoording van mijn daden vanaf het ogenblik dat ik de ”dwazige idee” kreeg mijn kwijnende galakledingbedrijf om te dopen in een bloeiend ontmoetingscentrum. Lees die bekentenis, geniet ervan, windt U erover op, al naar gelang wat in U opwelt, maar vergeet niet mij zwaar te laten straffen voor al mijn “zonden”, voor zover dat in Uw vermogen ligt.
Mocht U mij nodig hebben, ik ben te allen tijde te Uwer beschikking.
Hoogachtend, Bob de Vree
Bij dit schrijven vond Mijnheer de Officier van Justitie een uitnodiging de opening van “PION” bij te wonen.
Hij kon het niet helpen, maar hij vond de brief hatelijk. Dat prikkelde hem onmiddellijk het dikke dossier te openen en de bekentenis te lezen. Hij belde de griffie van de rechtbank, vroeg of er nog belangrijke zaken voor hem waren, en op het ontkennende antwoord deelde hij mee door thuiswerk verhinderd te zijn die dag te verschijnen. En of men zorgen wilde dat zijn gegevens over de pseudo-politie-affaire zo spoedig mogelijk bij hem gebracht werden.
Toen ging hij in zijn werkkamer ‘er eens goed voor zitten’ en hij was al gauw zo verdiept in het relaas, dat hij tijd, irritatie en boosheid vergat. …
