Op diee vierden november in negenenveertig vroeg Ome Eppe an Gerrit of hee zich nooit schaamden as onderwiezer veur zien Dèventers. En Gerrit antwoordden: “Ik bin kruud van den Iessel, ofwel Crödde van Niessel, en mien antwoord draag ik oeluu veur in een paer verskes: - / -Ummekeer -/- Dan veulden ik mien sterk genog - / - In eigen taal een vers te dichten - / - Een makkelijke spelling dut - / - Mien zo een zwoare taak verrichten - / - Ik hoape dat ik völle mensen - / - Ontspannen kan en ook wat stichten - / - Moar loat ze toch in vredesnaam - / - Veur mien de pette nieet goan lichten
Moders - / - Mien moder zei in eigen taal - / - Wat is tat toch betuund - / - En oke dit –Ondeugend jonk - / - Wee hef oe dat noe in-eskuund - / - Zoo he ’k mien taal bèter eleerd - / -As vrinden hooghaerlemmerdieks- / - En deed mien moder dat verkeerd - / - Ach ’t blif toch umsgelieks - / - Woar ’n mense moar geboren is - / - In Dèèmter – Dronten – Durgerdam - / -Zien eigen taal vergooit hee nooit - / - Dan … hee hef zien moder vort egooid - / - En diee hef oe toch groot ebracht - / - Of schoam iej oe doarvan …. …..Kiek mensen, Moders taal, de Modertaal, is de taal van de vrouwe diee een mense het meest dierböör is. Veur mien is dat het Dèventers, het Twents-Sallands-Achterhooks. Ik zal mien taal meer mondeling as schriftelijk gebruken, möör as ik de kans kriege, goa ik der in schrieven!” Gerrit schreeuwden dat laatste bienoa uut, want veurdragen in zien dialect deej hee al, möör hee wol zien eigen taal schrieven, umdat … , joa wöörumme feitelijk, hee wist het nieet!“Nee, Ome Eppe, ik zal mien nooit schamen veur mien taal, ik holle dervan, net zoo as allemoale hier vanoavend op Vader zien verjöördag!”Vader keek met glinsterende eugskes stille veur zich uut; en toch had hee möör twee jongen met suker op. Meer dronk hee nooit op een feesken!
