35. 1985 ... Dreum ... Inhuldiging ... 1949
… Gerrit zien dreum ging nog steeds deur … . Moandag de 29-sten 1949 most Gerrit weer an ’t werken an. Ilona was al vrog met de OAD richting Holten vertrokken. Gerrit had haer op de busse ezet en was toen met zien nieje fietse nöör Hengforden erejen um zien werk weer op te nemmen. Meester Brookhuzen stond hem al op te wachten. Hee stelden hem an de kindekes veur, zooas hee dat op 27 oktober 1947 ook had edoan, toen Gerrit an dit scheultjen net begon. De kinderen uut de derde klasse kenden hem nog wel. De anderen waren allemoale niej veur hem en hee veur hun. Veural diee uut klas ene keken angstig weggloepend nöör hem op. Hee most ze allemoale nog veur zich winnen, dat zag hee zoo wel. Raer, veur de zomervakantie had Brookhuzen hem toch ook al weer veur-esteld?? Zol hee dat vergèten wèzen?
Toen de heufdmeester vort was, begon hee möör vrindelijk tegen ze te proaten.
”Kinderen, Ik ben meester Kuijk en de oudsten van jullie kennen mij al lang. Meester Broekhuizen is dat zeker vergeten.…… .” ….. Ondertussen keek hee nöör de kaerte van Nederland en diee van Nederlands-Indië, diee beiden op de veur- en ziemure van het lokaal eschilderd stonden en diee muren tut boavenan bedekten. Hier was hee in Nederland en Indië gelieke. En hee dacht an Nol en Jan diee in het veurjöör nöör diee verre Gordel van Smaragd, diee zich rond de evenaar slingert, evären wären, terwiel as hee of-ekeurd worden zol veur de dienst.
Zien gedachten dwaalden onder het lesgeven of nöör dee beide knapen en hee gaf hoaste automatisch les.
Disse wèke was de nieje koniginne al weer een jöör de vorstinne, oke van Nol en Jan. Veur Koniginne en Vaderland zatten zee in de tropen. En hun vader had helemoale gin land. Dat beetjen grond en dat huusken wat hee bezat waren umme-eweuld deur de bommen in 1945. Tenslotte was hun vader oke zien vader. … Toen most hee toch èven lachen, want veurig jöör bie de inhuldiging van Juliaantjen hadden zee as Liggende Vrèters in Helderen groot feest ehad. Dat hee döör noe al weer an most denken! Der was een kwis ewest, een “Ja” en “Nee” versta ik niet, ringstèken, zakkenlopen en nog völle meer. Ilona leidden het spelleken “Ja en Nee”. Oh, döörumme kwam diee dag al weer boaven! Toen was hee echt verlieefd op haer eworden! En hee had het oke nog ewonnen! De pries was een foto-albumpjen. Hee had der metene zien foto’s in-edoan, oke diee van “kuntjenwip”. … Èven zwom de hele klasse veur zien ogen … . Hee .. Ilona … . Hee dreumden toch !?! … Zoo, hee zol möör is goan lèzen met de eerste klasse. Diee waren in april op schole ekommen, möör ze bakten der nog niks van, had hee wel emerkt. Hee hing de vertelplate van Hoogeveen veur de klasse met Teun met de aap derop. Hee vertelden het hele verhaal van niejs af-an. Toen liep hee nöör de ezel met de grote letterplanke derop. Hee wees de plaatjes an: “Henkie, zekt het is”.
Henkie, de stok volgend: “Aap – Nötte – Katte – Wim – Zusken – Jetjen – Teun met de board – Vuur – Gijs met de schuppe – Lemmeken – Keeshond – Bok – De Wei – Doeshond – Höksken – Doeve – Skoapen. ”Bie het tweede woord gingen van alle eerste-klassertjes behalve Henkie de vingers de lucht in: “Meester, meester, meester ….!”
Gerrit: “Kinderen, Henkie heeft het prima gedaan! Wiee van oeluu wil noe!”
Zoo kregen zee allemoale een beurte. En Henkie …. ? Diee mocht as laatsten nog een keertjen.
Henkie: “aap – noot – mies – wim – zus - jet – teun – vuur – gijs – lam – kees – bok – weide – does – hok – duif – scha-pen”.
Voldoan fietsten Gerrit noa dreejen nöör huus: de koniginne en de lèèsplanke wazzen in-ehuldigd.