31. ... Dreum ... Vrieheid ... Genèzen ... 1949
> Categorie: De Liggende Vrèters
Gepubliceerd: donderdag 24 september 2009
't Is eigenlijk nieet zoo leuk, een beetjen akelig oke hier en döör, möör wel echt gebeurd". En ik kieke mien kleinzönne schuuns an. Hee lacht weids en gul. “Zeker net zoo wöör, asdat iej gin Gerrit zollen heten!” Ik ziee dat hee dertegen kan.Onder het vertellen komme wiej langes de Grote Kerke, met diee hoge toren en dat dieepe schip. "Dieepe Heugte", zeg ik van binnen. Of uut de ruumte? Èven hef Gerrit nog möör het geveul dat hee in zien grote bedde lig’ noast zien vrouwe, … Ali! Möör dan dreumt hee echt weer! Hee worstelt met de dèkens um wakker te worden, möör het lukt nieet! … Hee is weer … Gerrit … met Ilona … . Zwiegend ète wiej ons ies. Een eenzame vlieege geet op het randjen van de jonge zien koep zitten. "Mooi hè?" zeg hee. Ik knikke. Veurzichtig et hee langes de vlieege. "Dat is ook lèven, Opa", zeg hee lachend. "Op schole eleerd. Alle lèven hef zien zin!" Het klinkt volwassen. En dan zonder oavergang: "U hebt uw leven niet nagedroomd tot ik kwam. Er zijn buiten ons meer zaken die wij niet dan die wij wel kunnen zien!" Hee pröt ensklaps Nederlands. "Vergeleken bij het heelal zijn wij een stofje". De jonge pröt der ene noa, möör ... met oavertuging! Hee zeg dat der niks is wat echt verklöörd worden kan. Wat een dieepte hef dat kleine jonk! Zien oavergrootmoder van oaver de honderd lef in de dieepte in hem met haer wiesheid: "Doot wa'j doon mot veur mekäre; iej bint een zöödjen in de wind dat deur heugten en dieepten eweid wördt tut het rust vindt in de eerde. Döörnoa bleuj iej pas op. Doot döör möör is denken op". Vanmiddag kump ze. Mien kleinzönne is der dan oke. Ik rille van bliedschap.Kleine Gerrit maakt een kummeken van zien rechterhand. Hee is rechts, net as ikke. De vlieege zit op de rand van de toafel an een druppelken te zoegen. Eén vlugge bewèging. "Hebbes! Noe goa'j noa buten!" rup de jonge. Hee löp nöör de deure en löt de vlieege vlieegen. Dan kump hee lachend nöör mien too. "Opa, weet iej welke keerl de grootste konte had?" Noe lach ik, want diee bak is al heel old. Möör ik doo asof ik het nieet wete. "Noach, uut dee Aerke, iej weet wel. Diee liet een doeve vlieegen!" Beiden lachen wiej ons zoowat te bärsten."Ik luste nog wel wat", zeg mien kleinzönne. “Wiej èèt der nog ene. Dan lope wiej deur de stad weerumme." Het is lange stille in de kamer. Dan nemt Vader het woord. "Ik hoape asdat iejluu heel gelukkig worden meugt. Jammer da'j Ilona nieet in oew geschiedenis hebt kunnen opnemmen. Meschiens mo'j dat verhaal dan nog is herschrieven. Diee andere dinger herinner ik mien nog wel. Möör ik had het mis toen. Iej hebt nieet völle van oew betoavergrootvader". Gerrit dut der het zwiegen too. "Een verhaal is een verhaal", zeg Moder dan, "ook al bint der van diee hoeneumiejdat-dinger in; möör ik hoape wel net as Vaa dat iejluu heel gelukkig blieft". Ilona en Gerrit kiekt mekäre verlieefd an. "Kom, wiej goat een ende fietsen", zeg Gerrit dan. En èven later riejt zeebeiden langes 'n Iessel."Dee glinsterende gölfkes he'k lange emist; en diee toren, wat he'k döörnöör verlangd. Ik goa mien hele lèven nieet uut disse umgeving vort. Hier veul ik mien gelukkig"."En als ik noe hier eens niet blaaiven wiel". Gerrit kik haer eschrokken an. Dan begint haer gezichte te stralen. "Jaai hoeft niet te kiezen, hoor! Ik was nergens theujs, maar waar jaai gaat, ga ik". …. Dan is Gerrit weer klöör wakker …. 1985… Ali lig’ rustig noast hem!- WÖÖRUMME toch steeds ILONA, zien dreumfiguur … ? Hee weet het plotseling in zien dreum … : Um dreum en werkelijkheid te onderscheiden !!! Hee is genèzen van zien oaverspanning!!!
