11. 1985. ... Goud Bloud. ... 1949
> Categorie: De Liggende Vrèters
Gepubliceerd: donderdag 11 juni 2009
Gerommel in de tandärtskamer. "Wee is döör?" Hee mot wel heel verbaasd kieken, want "Zee'j spoken?" vrög Dick. "De Groot is döör; diee is op stool en noe mag hee zien eigen beroop hier praktiseren". "Joa, zoo is 't mien jong", heurt hee een stemme achter zich. In het deurgat steet de tandärts uut Delfzijl in zien witte jasse. Hee leunt nonsjelant tegen de deurposte. "Gefilseteerd De Groot". "Danke. Wilst eim in 'n stoul zitt'n goan, mien jong. Kost joe jaa gin roujen cent. Huifst gin stuver te 'taal'n. 'k Stoa op Bennemeer te wachten. Woa as deij doch blif, jaa?""Bennemeer van Links, kamer 32, dee mag toch zien bedde helemoale neet uut? Dee hef een B-tjen. Hee mag enkeld nöör de w.c. en zich 's mergens in de wasruumte zelf wassen!""Dou hest mis , mien jong; hei hed nouw 'n Cei-tjen, jaa. Naaie meetzienn, p.a.s. of pas, wat mit aminozuren of jaa zouwat. Gaait volgende moand noa Deemter veur 'n plastiek, jaa!"Gerrit kik döör van op. "Kiek mien gebit dan möör èven noa, dokter". En hee geet in de ligstool zitten. De Groot: "Menoazjeklep ouwpen jong". Gerrit dut wat De Groot zeg'. "Mooi gebit, jong!" En hee vrög Gerrit wiee diee twee kleine vullingen links an-ebracht hef. "De militaire tandärts", zegt hee. En gelieke is e in de Koning Willem III-kazerne in Apeldoorn.Hee was al econtroleerd in de riejende behandelkamer van het leger op het kazerneplein, de paradeplaatse. De dokter zei hem dat hee zelden bie een twintigjörigen zon gaaf gebit anetroffen had. De volgende wèke most hee weerkommen, want iedere huzaer most minstens twee keer veur controle, de eerste keer veur onderzeuk, dan veur ofbehandeling. Toen hee de tweede keer in de stool lei, zei de tandpille noa lange kieken: "Gelukkig vind ik daar nog twee heel kleine gaatjes; die zijn me de eerste maal ontgaan, huzaar. Daar ben ik blij om. Zo voorkom ik snelle aftakeling van uw kauwmechanisme".Wat een taalgebruuk bie disse tandärts vergeleken. Hee most eerlijk wèèn. Hee vond het beiden goeie smeden, möör hee vond De Groot toch de besten. Hee kump uut de stool. "Ma'k oe wat vroagen? Zek-is: "As mien bloud goud is, kom ik op stoule".""Bist neet wies jaa, wilst mien een betjen veur jouker zett'n?"Gerrit vertelt hem dat hee dat zoo mooi vindt klinken, dat wiee een goeie bloodbezinking hef, blood van achttien karaat gold hef. Hee vertelt dat op kamer 32 Gremmer uut Winschoten elègen hef, diee ook zoo lieeflijk kauwend en knauwend Grönnigs proatten. "Toen diee een C had, en dokter Cornelisse, iej weet wel, diee slanke dokter met dat brilleken op de neuze, zee was heel lieef, zei: "Meneer Gremmer, U mag nu met een C 's morgens en 's middags een kwartiertje eruit, maar ... uw foto's zijn goed. Als uw bloedbezinking goed is, mag U afkuren; dan bent U op stoel", sprong hee sebiet zien bedde uut, dansten de hele kamer rond, zingend en met de ärmen zweiend: "As mien bloud goud is, kom ik op stoule! As mien bloud goud is, kom ik op stoule! As mien bloud goud is, kom ik op stoule!"" De Groot kik hem an; hee hef de troanen in de ogen stoan. "As mien bloud goud is, kom ik op stoule", zeg hee dan, "ik bin jaa zoo bliede!""Als mijn bloed goed is, mag ik naar Deventer". Jan Bennemeer kump de sprèèkkamer in. "En nu wil ik het ook op zijn Gronings en in het Sallands leren: As mien blood good is, komme ik op stoole. . . . . Azz mien blouwt chouwt is, kom ik op stouwle". En ze schatert alle driee van het lachen.
