Beschuut
Op een dag kreeg hij ruzie met Theo, die eigenlijk Theophilus heette. Zijn moeder had hem zo genoemd, omdat ze hoopte dat Theo, of God, hem liefhebben zou, zodat hem misschien een langer leven beschoren zou zijn dan zijn vader, die vlak voor zijn geboorte, die van Theo dus, overleden was en nog wel echt heel plotseling. Niemand in het dorpje wist dat en dus gingen er sinds zij daar was komen wonen, toen Theo nog geen jaar was, de wildste geruchten. Het minst erge gerucht was dat Theo's moeder het met meer mannen weleens gedaan had. Wie 'grappig' wilde zijn, zei dat Theo "onecht" was. Van dit alles wist Kees' vader niets en dat was misschien maar goed ook. Ruzie kreeg Kees dus met Theo. Theo mocht ook niet slaan. Hij had van de andere kinderen geleerd met striemende woorden te strijden. Alsof dat wel geweldloos was! Op een bepaald moment schreeuwde hij: "Goa toch noa oew dooie moo hen, lellijke stoete met sjem!" Hoewel Kees niet wist wat "stoete" was, was hij zwaar beledigd. Huilend rende hij naar huis en hij vertelde de hele geschiedenis aan zijn vader. "Mmm, stoete is brood en een boterham met sjem lust me wel. Als Theo weer scheldt, moet jij maar roepen: "Goa toch noa oew vader, beschute met muuskes!" Vader wist noch van de dood van Theo's vader, noch van de geruchten over het 'onecht zijn' van Theo. Kijk, en dat was nu het begin van een ruzie en ... een romance. Want toen bij een volgende geweldloze scheldpartij Kees riep: "Goa noa oew vader beschute met muuskes!" liep Kees brullend naar huis, want die klap kwam te hard aan.
Een paar dagen later stond Kees' vader bij de warme bakker in de winkel. Die had je toen nog op dit dorp. Naast hem stond de moeder van Theo, die hij niet kende. Zij begon te praten. "Uw zoon heeft mijn zoon naar zijn vader gestuurd. Dat is gemeen, want die is dood. Uw zoon noemt mijn zoon een "beschute met muuskes"!" De warme bakker werd nog warmer. Hij wilde dit vuurtje in de kiem smoren. "Mevrouw heeft enigszins gelijk", bemoeide hij er zich mee, maar beschute is een compliment, -chuit of -cuit van 'biscuit en beschuit' komt van 'cuit' en dat betekent bakken. Beschuit en biscuit of biskwie worden twee maal gebakken. Bis- of bes- betekent immers dubbel. Uw zoon heeft feitelijk gezegd dat Theo dubbel zo stevig is!" Toen besefte Kees' vader wat hij had aangericht. En hij bekende voor al het winkelpubliek dat hij niet wist dat Theo's vader overleden was, maar dat hij de wijdte van 'beschuut' ook niet had overzien. Dat hij dit schelden aangemoedigd had. En hij bood zijn verontschuldigingen aan. En Theo's moeder kreeg de tranen in de ogen, want ze dacht: "Dat wordt Theo's nieuwe vader".
En zo gebeurde het. Een praatje, een huwelijk en een daadje. En bij de geboorte van hun dochtertje 'beschuut met muuskes' en 'stoete met sjem'. En 't sprookje is nog niet uit ... .