44 Sollicitatie 1973
In begin drieeënzeuventig zatten Gerrit en Ali met een probleem, oke al was het een luxeprobleem. Hun oldste zönne zol goan studeren en diee had veur Grönningen ekoazen. Hee zol wel een kleine beurs kriegen, möör èvenwels wier het een dure zaak. Der most immers woonruumte ezocht worden in Grönningen. Ze vroggen zich of of het nieet bèter was te goan verhuzen. Gerrit zol een bane kunnen zeuken in ‘stad en ummelanden’. Ze ploazen de onderwiesbladen noa of ter wellicht een docent Nederlands döör ärns evroagd wier. Möör niks. Möör Gerrit ontdekten wel wat anders: Der wier een Gemeentelijk Inspecteur veur het onderwies evroagd in de stad Grönningen. Gerrit besloat op diee vroage in te goan. Hee las in de advertentie dat ter een opvolger ezocht wier veur de heer W. diee Gerrit wel kenden van zien vroggere werk an de ULO. Hee had wel met hem e-examineerd. Toen ging Gerrit is noa wiee of ter wetholder van onderwies in Grönningen was. Dat was ene Drs. J.W. Hee informeerden dalijk wiee of dat was. Het was een ‘drandus’ van de P.v.d.A. Dat was nieet verkeerd, vond Gerrit. Hee heurden oke dat de man nog gin dertig jöör old was. Dat vond e heel wat minder! Hee besloat te solliciteren. Iej weet nooit hoe of een koo een haze vangt; allewel, der was vake genog tegen hem ezegd dat e geschikt was veur inspecteur: “As iej binnenkomt dan kump der wat binnen!”
Gerrit zien zönne slaagden veur het eindexamen gymnasium. Gerrit kreeg bericht dat e nöör Grönningen kommen most veur een gesprek met de wetholder van onderwies. Samen met Ali en zien zönne reej hee der hen. Hee pärkeerden langs een grefte, zetten vrouwe en zönne of bie “De Drie Gezusters” en stiefelden nöör het gemeentehuus. Toen hee nöör de Martinitoren keek, kreeg e het plotseling te pakken: As hee diee bane kreeg, zol e nieet meer dagelijks de Dèventer toren kunnen zieen as e dat wol. En op slag had e spiet van zien sollicitatie. Afijn, meschiens kwam e geelsnieet op de veurdracht. Ofwachten möör!
De wetholder zat tegenoaver hem; noast hem een ambtenaer en inspecteur W. Hee zag an het gezichte van Drs. J.W. dat diee van het “Olde Volk” was. Dat stond Gerrit wel an. Het gesprek verliep dan oke soepel. Möör inwendig viel Gerrit van de ene lach in de anderen. Wat een uulskuken was diee drandus nog op onderwiesgebied. Mocht Gerrit as nummer ene op de veurdracht kommen, dan zol e nieet enkeld um de toren veur een eventuele beneuming bedanken. Hee kwam later dan oke lachend “De Drie Gezusters” binnen. “En…?” vroegen Ali en zien zönne. “Niets voor mij”, zei Gerrit enkeld.
Een wèke later kreeg hee bericht dat hee nummer twee op de veurdracht stond. ‘Gelukkig, dan word ik nieet beneumd’, dacht e. Nog een wèke later wier hem eschreven dat Drs. K., de nummer ene van de veurdracht, zich terugge-etrokken had, en of Gerrit zien sollicitatie möör handhaven wol. Hee aerzelden gin moment en schreef weerumme dat hee zien sollicitatie nieet handhaafden. Wat was hee opgelucht! Möör één ding had hee eleerd: Iej heurt echt in de contreien van Dèventer thuus! En een bielesjen was: Geleuf bie het onderwies nieet in de jonge drandussen, tenminsten as ze nieet as iejzelluf as krullenjonge begint onderan de onderwiesledder! Wöörvan disse akte.