42 Sunterkloas 1971
Sinds negentien vierenvieftig spölden Gerrit in de legere en kleuterscholen veur Sunterkloas. Hee vond dat e dat doon most um reden van goed contact met kinder en volwassenen Zonder zich of te vroagen wat noe precies de opvoedkundige weerde was, trad hee in zien rol van ‘De Sint’ kinder en olders in kleuter- en legere scholen oapen tegemoet. Zoo ontdekten e tèvens dat het geleuf in Sunterkloas in het binnenste van de mens zit: het één willen wèèn met zieneigen. Ieder menselijk wèzen is op zeuk, gewild of ongewild, nöör zien eigen, nöör zien “ÍK”.
Döörveur is vergelieking en oavereenkomst neudig met een “goedheiligman”. Op diee man, ook al is dat een vrouwe, kunt volwassenen en kinder zich oriënteren. En Zwärte Piet, Pikkie, is zien vrolijke uutvoerder; dat, zeg’ ons innerlijk onbewust, binne wiej feitelijk zelluf. ‘Doot döör allemoale möör is denken op’. Dat laatste zei Gerrit zien moder altied as zee vond da’j ens goed oaver bepoalde dinger noadenken mosten.
Zoo spölden Gerrit zon viefentwintig jöör veur Sunterkloas, in Dèventer, Wilpe, Diepenveen. Hee leerden der een heleboel van.
In eenenzeuventig vroeg zien directeur hem of hee nieet een keer veur Pikkie spöllen wol. Gerrit zei döör dalijk ‘Joa’ op. Hee wol oke wel ens een keertjen de anvulling van Sint wèèn. “Mooi”, zei zien directeur, “dan bin iej mien Zwärte Piet hier op schole”. Dat is noe, ende oktober tweeduzend tiene, negenendertig jöör elejen. “Iej mot nog wel een ludieke maniere vinden um onverwacht bie het schoolfeest onze entree te kunnen maken”, ging de directeur verder. Deur het raam, ze stonden in de hal van de schole, zag Gerrit een kerel op ee grote bakfietse veurbiegoan. Hee renden nöör buten. Hee schoat de ‘fietser’ an. “Kan ik op vriedag driee december smiddes disse bakfietse huren?” vroeg hee. De trapper had hem metene deur. “Veur Sunterkloas?” “Joa, ik bin altied in veur een geintjen”. En zoo versierden Gerrit een bakfietse.
Vriedag, driee december. Zon vieftig anstoande kleuterleidsters zit in de aula, met toneel, um samen te kieken nöör hun schoolcabaret dat zal optreden. Het dook geet lös en de sprèèkstalmeesteres kump nöör veurten veur het vootlicht. De klapdeuren goat lös. Sunterkloas kump met een grote bakfietse de zaal inriejen. Zakken met cadeautjes likt op de wagen en döör midden tussen zit Zwärte Piet met de golden staf van Sunterkloas in zien ene hand en zweijend met de anderen. Een daverend gelach volgt. De meiden doot hoaste in de brook van het lachen. Dan begint het cabaret. Döörin mot Sunterkloas en Zwärte Piet natuurlijk oke optreden. Het wördt een kostelijke middag.
Zoaterdag, vier december, spölden Gerrit weer gewoon zien eigen rol van Sunterkloas in Diepenveen. Dat deej hee toen oke al weer zeuven jöör. De burgemeester van Diepenveen was ook anwezig bie ene van zien optredens, namelijk in de openbäre legere schole. Noa ofloop van diee zitting gaf hee Gerrit bie zien ofscheid een hand en zei: “Voor mij, meneer Kuijk is er maar één echte Sinterklaas en dat bent U”. ‘Wöörvan Akte’, dacht Gerrit.