39. Deens Bezeuk
Het nieje stelsel van onderwies in Nederland was al gauw in heel West-Europa deuredrongen. Het deej völle stof opweien, veural de deurstreumingsmeugelijkheden binnen het uutgebreide scholenstelsel. Zoo was het bieveurbeeld theoretisch meugelijk de volgende leerweg te volgen: kleuterschole – basisschole – legere technische schole – middelböör technische schole – hogere technische schole – technische hoge schole. In 1968 most feitelijk nog blieken of diee weg oke praktisch meugelijk was. Dat is later ebleken echt zoo te wèzen. Zoo wier het oke meugelijk via mavo – havo – vwo töt hoger onderwies te kommen. Dat lukten in de werkelijkheid verscheiden jongeluu.
Möör in achtenzestig was dat allemoale enkeld op papier meugelijk. Gerrit had toen gin twiefels an de praktijk, want der was eigenlijk niks veranderd! Gerrit had een tiental bewiezen dat de deurstreuming töt de universiteit ook in het olde bestel meugelijk was. Dat ging dan zoo bieveurbeeld: ambachtsschole – ulo B (met schei- en natuurkunde) – hbs B (derde of vierde klasse) – universiteit of hogeschole. Hee vond dat op papier der een enorme mammoet of olifant ezet was, möör dat in werkelijkheid de mugge töt een olifant emaakt was. Deurstreuming besteet op papier namelijk nieet! Het was altied nog het werk ewest van lèvende mensen, docenten en studerenden! Hee proatten döör möör nieet oaver, want de “onderwieskundigen” achter hun bureaus wisten het toch altied bèter.
In het veurjöör van achtenzestig kwam Gerrit zien directeur van de Kweekschole lachend zien klasse in met een brieef uut Den Haag. “Lèès dat ens”, zei hee. Gerrit las. Een Deense groep kleuterleidsters zol Nederland kommen bezeuken um het nieje Nederlandse onderwiesstelsel in zien uutwerking te bestuderen. Veur de kleuterleidsteropleiding was de schole in Apeldoorn an-ewezen um de veurlichting middels een of meer lèzingen te verzörgen. Graag antwoord. “Dat modde wiej dalijk doon”, zei Gerrit. “Woorumme”, vroeg zien directeur. “Dan kui’j diee dames mooi loaten zieen dat diee hele verniejing möör een papieren zaak is! En … dat het onderwies en de leerlingen der nieet van verandert!”
Zoo kwammen in mei zon twintig dames uut Denemarken in Apeldoorn um zich te oriënteren. De directeur had de leiding van het gebeuren an Gerrit oaveredragen. Met hulp van een oaverdekopspieegel, overheadprojector, vertelden Gerrit in het Duuts, Engels, wat Deens (goed veurbereid), en met handen en voten verhaalden Gerrit de praktische uutwerking van Cals zien ‘monster’. Het wieren een paer uurkes wöörbie het lachen en genieeten van diee onderwieskundige ‘onzin’ nieet van de lucht was. Dudelijk was wel dat de Deense dames deur de vergelieking met het Deense systeem vanof de Grundskole inzaggen dat dit stelsel zeker nieet in Denemarken inevoerd worden most. Veural de grote fraudegeveuligheid van de nieje constructie maakten dieepe indruk.
Ook Gerrit zien directeur was erg tevrèden. En de tooschouwende leerlingen van Gerrit wazzen trots op Gerrit dat hee zoo objectief en eerlijk oaver het onderwies durfden te proaten. Gerrit had natuurlijk gin of te keuren termen en oneliners as “Het onderwies is een nog verrottere zaak eworden” in de mond enommen.
Het Ministerie van Onderwies, Kunsten en Wetenschappen hef nooit op zien veurlichting ereageerd.
