17. Vriedag, 21 november 1952
Op diee dag had Gerrit in Olst altied zien verteluurken. Umdat de kinder in de vierde klasse altied begonnen met Vaderlandse Geschiedenis, besloat hee dat uurken te besteden an verhalen uut de Tweede Wereldoorlog. Dat was spannend en … leerzaam, want Gerrit vond dat zee van zien verhalen wat mee mosten nemmen. Hee wist wel nieet wöörumme, möör het zol wel in zien calvinistische opvoeding zitten.
Hee ging diee middag um kwart oaver twee der is goed bie stoan en hee stak van wal. Midden veur de klasse ging hee stoan. De kinder wären metene moesstille en hee vertelden zien verhaal oaver het begin van de Tweede Wereldoorlog, natuurlijk in keurig Nederlands: “Mijn verhaal begint op Vrijdag, 10 mei 1940 … …. ….. “. En hee maakten zien verhaal of, veurtdurend oogcontact met de kinder holdend. Toen mochten de kinder hem vroagen stellen. Döör maakten ze dankböör gebruuk van! “Had Meester maar één zusje?” – “En hoe heette ze?” – “En had Meester vier broers?” – “En hoe heetten die dan ?” – Meester gaf op alle vroagen geduldig antwoord, tut as um driee uur de schoolbelle ging. Meester liet de kinder deruut. Toen hee de gang in keek, zag hee Inspecteur Dubel stoan. Diee kwam vaste en zeker verhaal halen. Meuleman zag hee nöör Dubel goan en hem de hand geven. Samen gingen zee de zesde klasse in. Gerrit ging zien eigen lokaal möör weer in. Hee most nog an het corrigeren an. Dan ging de deure lös en de stemme van Meuleman klonk: “Extra vergadering met de inspecteur!” klonk het luud. “Bij mij in de klas!”
Döör zatten ze dan: Dubel, Meuleman, Mentink, Kuijk, Neuteboom, Juf van den Tempel, Juf Kenniphaas. En de inspecteur nam het woord: “Ik was eerst heel onaangenaam verrast dat de heer Kuijk zijn opdracht voor de vernieuwingscursus zo slecht had uitgevoerd, maar toen ik vernam dat jullie allen geweigerd hebben deze cursus nog met een bezoek te vereren, dacht ik: ‘Daar steekt meer achter, A.L.; dus ben ik maar eens her en daar gaan informeren … ‘. En wat blijkt, bijna geen enkele deelnemer aan de lessen is tevreden. Dat betekent dat ik mijn medewerking aan deze gebakken-lucht-ballonvaart opgezegd heb. Fini … ! Einde … ! Basta ! De heer Dubel stond op. “O ja, de nieuwe cursus vindt aan deze school plaats, één keer in de veertien dagen, op vrijdagmiddag, na schooltijd. U allen hier geeft die cursus. U kunt zelf deskundigheid van buiten aantrekken. Dit is een initiatief van de Inspectie Deventer. Over veertien dagen beginnen. Waarvan Akte”. – En de Inspecteur trok wat stencils uut zien schooltasse en deelden diee uut. Meuleman most het onderdeel ‘Rekenen’ verzörgen, Mentink ‘Geschiedenis’, Neuteboom ‘Aardrijkskunde’, Gerrit ‘Nederlandse Taal’, Lutske ‘Anvankelijk Lezen en Schrijven’ en Jo ‘Zingen’ (Gehrels).
Zoo begon vlak veur Sunterkloas de praktische verniejingscursus an diee plattelandsschole in Olst. Zee as collega’s van Meuleman wazzen allemoale dik tevrèden. Een bètere beloning kon een schoolmense zich toch nieet veurstellen.
Eén vak echter mocht nieet in de verdrukking kommen: Tekenen, Expressie feitelijk. Handvaardigheid was döör oke bie inbegrepen. Een butenstoander wier derveur anetrokken. Gerrit weet zien name helaas nieet meer, möör hee hef het fantastisch edoan. Tekenen en handig wèèn leren kon hee de mensen nieet, möör het de kinder leren wel!
Sunterkloas noaderden, möör dat is een ander verhaal.