423. Elvéjèn
Veur Arend Witteveen
-----
Laatst was ik uuteneudigd veur een kold en wärrem buffet.
Mien zwoager was ter oke, had as ikke dikke pret!
Noa ofloop ginge wiej voldoan en vol egèten hen.
“Zoo”, zei mien zwoager lachend,: “dat was weer elvéjèn”.
-----
Een moand ongeveer later, toen hadde wiej een brunsj:
Dat is een samentrekking van een brekfest en een lunsj.
Mien zwoager en zien lieeve vrouwe wazzen der oke weer.
Toen heurden ik “’t Was elvéjèn” al veur de tweede keer.
-----
Ik dörfden nieet te vroagen wat elvéjèn toch was!
Möör ik heb het toen evroagd an een geleerde gast.
Diee hef mien uuteduud wat letterwoorden feitelijk bint:
Woorden evormd uut letters wöör anderen mee begint.
eL, Vé en èN bint dus tesaam evoegd töt het woord ‘eLVéjèN’:
Lekker, Veur Niks: ik bin bliej dat ik het eindelijk kenn’!
-----
Woensdag, 1-sten van Sprokkelmoand 2017.
