360. De Wereld in mien Kop
Hoast ongeriemd
-----
Ik wier vanmärgen wakker
en was metene fit
Heel vlot wipten ik uut bedde
en fristen mien wat op
Deur het raam zag ik
hoe of de zunne scheen
Oh, oh, wat was ik heerlijk helder met
de wereld in mien kop
Ik schoor mien noa het douchen
en kleejden mien toen an
Mien vrouwe sliep möör rustig deur
onder mien bedrieven
En in mien wereld vang ik
haer lieeve vredige gezichte
Dan sluup ik stille de kamer uut
Zee mag nog rusten
en buten de wereld blieven
De wereld um mien hen
kump deur mien ogen en mien oren
nog altied in mien härsens in mien kop
Döördeur kan ik ten volle
mien lèven hier belèven
Ik veule en ik wete dat
mien brein mien wereld is
Dat ik diee nieet meer zal belèven
as boavenin wat wordt emist
Ik hoape dat mien hersens
het nog nieet zult begèven
en dat ik lange nog genieeten mag
van het heerlijk eerdse lèven
Want gef mien brein het langzaam
of heel snel op
verdwient veur mien de wereld in mien kop
Veur heel de schepping kump
het trouwens hier op neer
Bie iedere dood
Het lik hoast ongeriemd
vergeet de wereld weer
-----
