289 Mien Taal
An Moder Lucretia Kuijk-Preusterink
-----
Mien Taal kwam in mien:
Van Moder drong e in mien deur!
‘k Denke al deur de navelstrenge;
döörnoa deur ’t zieen en veulen en deur een scherp geheur.
Vader droeg oke zien steentjen döörtoo bie,
zek möör gerust ‘een flinke keie’,
met zien vertelsels oaver Kleine Klaus en Grote Klaus,
a’k ‘s oavens met mien breur in ’t grote bedde leie.
-----
Zee sprakken Nederlands en Dèventers mien olders:
Hollands met ons en plat onder mekäre.
Ons, dat wazzen zeuven kinder op het laatste;
dat was veurwaer toch wel een hele schäre.
En toen wiej older wieren, koazen de meesten Dèventers
as onderlinge Taal. Dat was een feest!
‘k Denke wel ens veur mien toch wel het allermeest:
Veur mien wier disse Taal ronduut de Taal van ’t Härte,
of is het noe bie vreugde of bie smärte.
-----
Ik utere mien al jören in ’t Dèèmters dialekt.
Denken en veulen en schrieven doo ik döörin een heleboel.
‘k Genieete ook as and’ren in diee Taal wat zekt!
En dat is tèvens dan metene altied mien doel:
Genieeten van de Taal van Moderman eleerd!
Met dit värs nog ens dudelijk Lucretia e-eerd!
-----
Crödde van Niessel
Donderdag, 19 november 2015, 10.50 uur.
