261 Muziek uit Hoger Sferen
Een zware melodie klinkt donker en gedragen door mijn lijf.
Ik luister staande naast de radio met heel mijn wezen.
Er zijn geen woorden waardoor ik er een tekst bij zou moeten lezen.
De klanken zijn het waarin ik totaal en helemaal gevangen blijf.
---------
Ik sta stil en verstomd en kan mij dan ineens heel vrij bewegen.
Ben plotseling niet hier, maar zweef gewichtloos door het zwerk.
Ik zie beneden mij mijn woonplaats liggen in de regen,
Terwijl ik rondjes draai rondom de toren van de protestantse kerk.
---------
Ik hoor het kerkorgel met zijn volle zware Bachakkoorden.
Ik zie de pastorie, kijk in Gods paradijselijke achtertuin.
Dan waai ik op een frisse bries plots heel snel naar het noorden.
En ik schiet met een vaartje – zoef - in een hoge beukenkruin.
---------
Ik lig er heerlijk en hoor nog steeds het orgel klinken.
Ik voel de tranen glijden over mijn nat gezicht.
Langzaam voel ik me in een diepe slaap verzinken.
Ik denk: “Dit kan niet anders zijn dan een heel lang gedicht”.
---------
En ik word wakker door een schokje aan mijn schouder.
En ik kijk rond en sta nog altijd op dezelfde plek.
En zie ik achterom, is plotseling mijn vrouw der:
“Wat is ter Crödde? Waarom sta jij daar toch zo gek?”
---------
Ik leg haar uit wat mij hier plotseling is overkomen.
Zij luistert heel aandachtig, kijkt mij daarbij vol liefde aan;
ik zie de tranen over haar beide wangen stromen:
“Kom, laten we nu samen maar heerlijk aan de koffie gaan”.
---------
En eensklaps weet ik dan wat er geleid heeft tot mijn zweven:
Het trillen in mijn binnenste door die pracht Bachakkoorden,
wat mij heel even gaf de kleur van het oneindig eeuwig leven:
Muziek uit hoger sferen doet meer dan honderdduizend woorden.
---------
Maandag, 13 oktober 2014.
