260 VANDAGE
Iedere märgen as ik wakker worde,
denk ik: ‘Welke dag is het ook weer?’
En dat heb ik dan metene weer op orde.
En dat verwondert mien weer elke keer.
---
Iedere märgen as ik wakker bin,
is ter weer een niej en mooi begin.
Vandage is dat ook weer het geval
‘k Heb het geveul dat het weer lukken zal.
---
Noa ’t opstoan maak ik mien heel rustig klöör:
Ik heb gin hoast, ik hove nieet te werken.
Vandage heb ik ook weer alle tied.
Dat mien dat rust gef, kan ik heel goed merken.
---
Ik make brood klöör en ik zet een köpken thee.
Mien vrouwe is ook opestoan, et lekker met mien mee.
Dan ruum ik of, loate de ofwas stoan,
um lekker weer an het toetsenbord te goan.
---
Um tien uur zet ik koffie, Dee-Ee dus, väste prik.
Getweeën zittend bie het raam hebbe wiej reuze schik.
En noa de koffie goa ik deur met wöör ‘k an bezig bin.
As ’t werksken mien nieet ansteet, maak ik een niej begin.
---
Ik doo de middagpot en ik doo dat al jören.
Hoe of dat zoo ekoamen is, goa ik hier nieet verklören.
Samen ète wiej lekker dan en nemt ook nog wat noa.
Dan was ik of, wöörnoa ik heerlijk rusten goa.
---
En smiddes nem ik vrie. Soms goa we samen uut.
Döörnoa dan krig mien dag weer langzaam een besluut:
Eerst ète wiej nog wat, kiekt soaves nöör teevee,
soms ‘met het mes op toafel’, want ‘MAX’ dut nog steeds mee.
---
Dan goa ik meu de koetse in, het is tegen ellef dan:
Ik bin nooit gin nachtmense ewest, döör hol’ ik gensnieet van.
En heb ik op disse mooie dag dan niks töt stand ebracht?
Vandage heb ik dit värs etoetst. Wat had iej dan edacht?
---
