245 Luuster
Luuster
de zunne schient möör binnen is het duuster
ik zitte stillekes achter het toetsenbord
ik wete nieet wat of ik tikken mot
vandage mis ik alle ingefluuster
in mien wil ’t donker möör nieet wieken
het règent troanen lèven uut de lucht
evallen uut een vlieegtuug in zien vlucht
ik ziee het möör ik kan der nieet nöör kieken
ik hule noe weer veur de tigste keer
‘k ziee weer de bèèlden van het vlieegveld in de lichtstad
wöör ’n derde vlucht van völle lèvens ‘n ende had
en ik vergète wat ik ziee nooit meer
veur alle noabestoanden blif het nog jören duuster
meugt de slachtoffers allen Lèven noe in volle Luuster
Luister
de zon schijnt licht maar binnen is het duister
ik zit heel stil achter het toetsenbord
ik weet niet wat het met mijn tikken word
vandaag ontbeer ik alle ingefluister
in mij wil ’t donker maar niet wijken
het regent tranen leven uit de lucht
gevallen uit een vliegtuig in zijn vlucht
ik zie het maar ik kan er niet naar kijken
ik huil nu al weer voor de tigste keer
‘k zie weer de beelden van het vliegveld in de lichtstad
waar ’n derde vlucht van vele levens ‘n einde had
en ik vergeet wat ik daar zie nooit meer
voor alle nabestaanden blijft het nog jaren duister
mogen de slachtoffers allen Leven nu in volle Luister
Diepenveen, de 20-sten van oogstmoand 2014
Crödde van Niessel
