109 Op en neer en ... op
In tweeduzend twalef geet Ali nog steeds langzaam veuruut. Met hulpe van wandelstok en rolwagentjen kan zee weer redelijk uut de voten. Regelmoatig wandelt ze een bluksken rond. Dat is ongeveer een kilometer, a’j uut “De Pellerije” kommend de Dreiumsweg uutloopt en rechtsof de Oranjelaan oaver goat töt “Expert”. Döör goa’j dan rechtsof en dan nog ens rechtsof de Dreiumsweg weer in.
Tegen de reuma krig zee un de twee moand zon beetjen een spuitjen in de scholder. Dan geet het döörnoa een hele tied goed, möör dan spölt de reuma weer op. Haer härtritme is goed, möör dokter Van Wijngaarden, haer härtspecialist, vindt wel dat het härtfalen goed in de gaten mot worden eholden. Of en too krig ze hoestbujen en dan hef ze het wel wat benauwd.
Möör dan kump ter toch weer een kleine tegenslag. Dat gebeurt op woensdag de zestienden mei. Diee dag geet ze met het jöörlijkse reisjen van de “Vrouwen van Nu” oftewel de plattelandsvrouwen mee. Gerrit brech haer nöör het stärtpunt bie het “Hof van Salland”, de rollator ‘opevollen’ in de kofferbak. Zelluf geet e diee dag verder met het biewerken van zien ”Koninkrijk Konkelfoes”. ’s Oavends tegen een uur of achte wördt ter ebeld. Hee dut lös. Ineke Leeftink, een gepensioneerd verpleegkundige, en Ali stoat veur de deure, Ali een beetjen ontdoan. Ineke vertelt dat Ali bie de laatste stop van de busse bie het instappen evallen is en noe een kleine wond hef an het linker scheenbeen. Ineke hef eerste hulp verleend, “möör ze mot märn wel nöör de dokter goan”.
En zoo kump Ali oaverniej bie de wondbehandeling in het zieekenhuus terechte! As ze bie de huudärts dokter Boer kump, haalt diee der dalijk De heer Koopman bie. Diee maakt onmiddellijk een foto. Hee behandelt de “lelijke kleine wond” en hee zeg dat de wond ieder dag verzörgd worden mot … . Ali mot zich melden bie het “Zorgloket” en döör kös zee weer veur Carinova. Dieezelde dag nog kump Henriëtte Runneboom bie hun thuus en bekik het behandelprogramma dat Eddy mee-egeven hef. Eddy hef oke vermeld dat genèzing wèken duren kan en nieet dagelijks veuruutgang kan worden econstateerd. Wilma Roeterd en anderen bint acherof bliej dat e dat vermeld hef, want het duurt echt völle wèken veur der vel oaver de wond begint te greujen. Ali en hee bint gedurende diee tied aerdig in mineur.
Möör in juni is het epiept: het verband geet ter of en ze kunt weer in bewèging kommen. Hee besprek een moandelijks tärief bie “Aantven” en ende juni steet hun ‘sleurhut’ weer op de camping en het geet noe stevig berg op. Oke de families Verkamman en Rust stoat ter weer, dus Gerrit en zien Ali veult huneigen der weer helemoale thuus. Möör ’s nachts sloapt ze thuus in de eigen koetse!
Dan kump plotseling Tonia weer boaven drieven. Hee begint ter met Ali oaver. Zee zol zich immers noa haer drukke tied melden! Het is noe al zon twee jöör elejen dat ze dat ezegd hef. Of zol ze toch teruggeschrikken veur noader contact met vrinden van haer nog altied vermiste moder … . Hee dörft haer nieet te bellen! En hee stelt het uut en uut … .
De zomer geet veurbie ..., in oktober geet de cäravan weerumme nöör de stalling …, sunterkloas geet veurbie …, de kerst … . En dan inens kan e het nieet meer hollen: Op zoaterdag, negenentwintig december, ’s middes um driee uur grip e de telefoon en toetst het nummer van Tonia. De belle geet möör ene keer oaver en hee heurt: “Met Tonia…”. Èven later bint ze in druk gesprek en heurt e dat zee zien gegevens kwiet eraakt is en dat ze noe zoo gauw meugelijk kommen wil: “Morgenmiddag om twee uur?” – “Morgenmiddag om twee uur”.
Diee zundag geet precies um twee uur de butenbelle. Hee kik op het schermken. Een prachtig wat donker vrouwengezichte is te zieen: Tonia Dabwe! “Binnen!” En hee drukt op het blauwe knöpken.
