92 Nijjaorsvisite Drenten
De zomer geet gauw veurbie. Veur Gerrit het weet, is het al begin oktober en hee brengt de caravan weer nöör de stalling. Hee vindt dat het met zien Ali nieet zoo goed geet. Ze krig steeds meer klachten van de reumatiek: stiefheid en piene. Ook kump ze gauw achter oadem bie het fietsen. Wöör zee korte tied elejen nog met gemak veertig kilometer op ene dag fietsten, bin dat ter noe nauwelijks vieftiene; ze krig het iedere keer benauwd. Ze hebt al oaverwoagen elektrische fietsen an te schaffen en dat zal der oke wel van kommen.
En zoo glit tweeduzend negen al weer nöör het ende en veurdat hee het weet, zit e alweer op de nijjaorsvisite van de Drenten op de negenden van louwmoand tweeduzend tiene.. Dan hef e trouwens oke al zon visite derop zitten van de bewoners in “De Pellerije”, ‘organiseerd deur de bewonerscommissie döör. Dat was een hele gezellige middag met drenkskes en häpkes. Noe, vanoavend bie de Drenten, zal het zeker ook zoo gezellig worden. Het begint um acht uur. Um hallef achte pärkeert e de auto veur het “Hof van Salland”. In de gärderobe treft e al bekenden diee lid of donateur van “Harm Smeenge” bint. Ali en hee bint beiden donateur. Zoo wordt de ‘leden’ eneumd diee gin Drenten in de ‘Vrömde’ bint. Heezelluf is immers verbonden met de Drenten deur zien modertaal: Nedersaksisch. Hee veult zich verwant an Drenten, Twenten, Grönnigers en goat zoo möör deur.
Bie de ingang van de grote zaal, net binnen de deuren, stoat bestuursleden van de vereniging. De veurzitster, Geesje Wielens, diee hee al heel lange kent, vanof dat ze bie het onderwies in Dèventer werkt, het midden van de zeuventiger jören, steet as eersten. Iedere binnenkommenden krig een stevige hand van haer en ze pröt èven met iederene. Het völt Gerrit op dat de ‘huuspianist’ van de Drenten en partner van Geesje, Dick Kiezenbrink, der oke weer is. Hee kump onmiddellijk op hun of, informeert metene hoe of het met Ali haer gezondheid is: hee kent Ali al zestig jöör, want hee hef op de Kweekschole bie haer in de klasse ezèten. Ook Claar Hovinga kump metene nöör hun too. Ze höldt zich met het Drents bezig as veurdrachtskunstenäres. Ze dut dus hetzelde as Gerrit, möör … op een heel wat heugeder peil, wöör hee nieet an tippen kan. Der komt meer hele goeie bekenden op hun too. Ze goat zitten en Gerrit kik langes de lange toafels, wit gedekt. De bereumde Drentse krööntjespotten bint veur disse gelegenheid weer uut de kaste ehaald. Ze stoat schilderachtig glimmend te pronken. De spiritusbrandertjes deronder zult temekes weer anestoaken worden en de mensen van het ‘Dorpshuus’ zult de potten weer vol gieeten met lekkere koffie. Oh, döör kump de bedieening al. Geesje opent de oavend met goed ekoazen woorden. Met Dick an de piano en Tiemen op de accordeon zingt ze stoande, veur zooverre meugelijk, “Ik heb U lief mijn heerlijk landje …”. Zoo begint het Drentse volkslied. Hee zingt uut volle borst mee. Dan drinkt ze de lekkere koffie uut de “krööntiespotten” en ze maakt ter een gezellige proatoavend van. Der wördt een korte éénakter opevoerd, Thomas Vaer en Pieternel besprèèkt het veurbieje verenigingsjöör, de knieperties en rollegies goat völle moalen langes, symbolen van het oferolde en het nog operolde jöör en Claar höldt natuurlijk weer haer geveulige en humoristische pröötjen veur de “vreugde- en verdrieetpot”. En dan is döör oke weer de verloting met veur ellek ‘lottien’ een pries. En an het ende van de oavend wordt nog ens bekend emaakt dat de mensen van tachtig en older ‘knieperties’ en ‘rollegies’ mee nöör huus meugt nemmen. Gerrit heurt deur oke bie. Ali nieet, want diee mot dit jöör nog tachtig worden. Veur de ofwezige leden van tachtig plus wordt de lekkere baksels an huus ebracht …!
Bie het ofscheid komt Geesje en Dick nog èven bie hun stoan. Dick zeg dat e het fein vindt zien olde klasgenoot zoo regelmoatig te zieen, Geesje vindt het “mooi” dat haer olde leraer Nederlands van de heufdakte nog in stoat is “mee” te “doon”.
