80 Liestduwer
Bie de eerste verkiezingen in zesentachtig steet Gerrit op de viefde plaatse op de ranglieste en hee wil oke nieet hogeder. Feitelijk zol e nooit roadslid wèzen willen, möör stemmen trekken wil e wel veur zien groep. Dat vertelt e noe nog ens weer an Ton. José luustert andachtig mee. Dan memoreert Gerrit nog een keer de opheffing van de gemeente Diepenveen in achtennegentig. Ze hebt het ter met zien vieren oaver hoe of dat ‘opslokken’ van diee mooie plattelandsgemeente egoan is: James van Lidt de Jeude wier burgervader van de vergrote gemeente Dèventer en Ad van den Berg, de burgemeester van Diepenveen had het noakieken. Veur de verkiezingen in de herfst van achtennegentig goat ‘Deventer Belang’ en ‘Algemeen Belang Diepenveen’ een verbond an en ze komt met een lieste met twee liesttrekkers: Margriet de Jager en José Dirksen. Dat blik een golden vondst! De kandidaten wordt umme en umme - Dèventer – Diepenveen – eplaatst. Gerrit ‘mot’ oke op de lieste, want anders bint ter nieet genog kandidaten. Hee wil nieet verkoazen worden en kump dus op plaatse twalef. Frans Stegeman, vader van Margriet de Jager-Stegeman is hekkensluter. Hee is de echte liestduwer. Diee zal ook best stemmen trekken, want hee is een olde heel bekende Dèventer voetbalkeeper! Volgens Ton bint diee gemeenteroadsverkiezingen op woensdag viefentwintig november achtennegentig ewest, volgens José op de achttienden, möör Gerrit weet het nieet meer. Veur de verkiezing vroagt verscheiden Diepenveners en Dèventenären an hem, wat hee dut as e met veurkeurstemmen ekoazen wördt. Hee antwoordt dan steeväste: “Dan nem ik mien verliees en dan doo’k wat de kiezers wilt en ik nemme zitting in de gemeenteroad”. En wat is dan meestens de reactie van de vroager? “Dan zulle’ wiej wel zörgen da’j der inkomt!” En een breur van Gerrit zeg: “Ik belle de hele familie op um te vroagen of ze op oe wilt stemmen … en dan zul iej ens zieen”. José mot ter noe nog umme lachen … : “En je hebt toch al zo’n grote familie met al die Kuijks en Preusterinks!”
“En dan kump diee woensdagoavend van de verkiezingen”, zeg Ton. “En ik had ter helemoale nieet anedacht dat een kandidoat al met veurkeurstemmen ekoazen is as e een kwärt van de kiesdeler haalt in plaatse van de helfte en dat de opkomst van de stemmers lege was”. Gerrit lacht en Ali, José en Ton lacht mee. “En ik had jou nog wel zo gewaarschuwd met “Als jij op de lijst gaat staan, kiezen de mensen je””, lacht Ali.
De uutslagen komt op een groot scherm in de aula van het stadhuus in beeld. De burgemeester gef commentaer. Feitelijk kan Gerrit onder alle geroezemoes ter möör heel weinig van heuren. En dan plotseling: “Gerrit Kuijk … tweehonderd achtentwintig stemmen … met voorkeurstemmen gekozen op plaats vijf van DB & ABD …”. Dat blik enkele stemmen boaven een kwärt van de kiesdeler te wèèn. “Zie je wel, ik heb het nog zo tegen je gezegd”, fluustert Ali. En onmiddellijk steet ter een verslaggeefster van “Deventer Dagblad” noast hem. Het blik mevrouw Hesterman te wèèn; diee wil metene weten of Gerrit zitting nemt in de road. “Joa”, zeg Gerrit. En dan geet e op het scherm kieken wiee of ter veur hun groepering in de road ekoazen bint: Margriet de Jager, José Dirksen, Johan Wilms, Jan Meijer, Jeanet Schreur, Theo Strunk en Gerrit Kuijk. “Met zien zeuvenen kwammen wiej in de road van zeuvenendertig leden”, zeg e. José knikt. “En Margriet werd onze wethouder en ze dient nog steeds onze partij”, zeg José. Gerrit: “En wiej kregen een prachtige roadsperiode!”
Dan nemt het gesprek een keer en geet het oaver gezondheidsproblemen. José veult zich anmerkelijk bèter, noe ze nieet meer ofhankelijk is van ‘heilig motten’. Ze is uut de politiek estapt en Ton hef zien autoriejschole opeheven en ze bint in Roalte goan wonen. Gerrit vertelt oaver de reuma van Ali en het feit dat hee mergen, de drieeëntwintigsten, viert dat e veur zestig jöör terugge genezen van tuberculose uut het “Volkssanatorium” in Hellendoorn thuus kwam. Dan nemt ze ofscheid van mekäre, met een “Goodgoan”.
