44 De verkiezingsstried in 1977
Negentien zeuvenenzeuventig was het jöör wöörin weer Tweede Kamerverkiezingen eholden zollen worden en wel op woensdag de viefentwintigsten mei. Moandenlang volgden Gust de anvoerders van de grote pärtiejen in zien krante, op de tillevisie en in bie-eenkomsten. En wöörumme deej hee dat? Van begin ofan koas de PvdA de kreet “Kies de minister-president”! En met diee roop was hee het helemoale ens! Het ging immers um driee grote ‘clubs’, hee koas nog steeds graag sporttermen, en wel de PvdA met ‘Roodhuid’ Joop den Uyl, het splinternieje CDA, met ‘Moder Maria’ Dries van Acht, en de VVD met ‘Donald Duck’ Hans Wiegel. De laatsten leunden an tegen de Dagobert Ducks. Diee zwommen deur hun ondernemmingen in het geld in disse tieden. Gust kenden langzamerhand het wereldjen van de liberalen. Hee meenden dat zee der enkeld veur wilden zörgen dat de rieken steeds rieker konden worden en dat ärmoodzaaiers net boaven de ärmoogrens bleven hangen, want geliekheid veur allen op financieel gebied stond nieet in hun programma! Solidäriteit, mooi, möör verschil mot ter blieven. Eerst ikke en de rest kan hoaste stikken! Wiegel bazuunden dat oke nog rond. Gust had een keer met Donald an toafel ezèten. Hans had zoo jonk as e was een geweldige Churchill-segaer in de kop asof hee een geweldige scheepsmagnaat was. En hee wees op Joop en hee zei letterlijk, wiezend op Den Uyl: “Sinterklaas bestaat en hij zit … daar!” En toen begon e härdop Joop uut te lachen. Oaver sociaal geveul esproaken!
Trouwens ook op Dries of Joop zol hee nooit stemmen. Dries was een feine en fiene keerl, möör hee vertegenwoordigden de groepen diee het nieet zoo nauw nammen met de scheiding tussen Kerk en Stoat, allewel hee zei dat het nieet zoo was! Christelijkheid en Politiek hooft mekäre nieet te bieten, möör dan mot ter gin christelijke politieke groepen wèèn. Joop den Uyl was Gust zien vrind, möör hee had te dictatoriale neigingen. As hee bie verkiezingen bie ongeluk een absolute meerderheid in de Kamer halen zol …!? Gust most ter nieet an denken! Hee, Gust, wol gin kapitalistische regering, gin christelijke heilsmacht, gin socialistische dictatuur. Hee wist nooit wat hee stemmen most van te veurten … ! Hee koas pas in het stemhöksken.
Gedurende het jöör gingen de liesttrekkers flink tekeer. Feitelijk leek het twee tegen ene. Van Agt en Wiegel lieten goed merken dat zee de veurbieje regeerperiode huneigen beheurlijk an Den Uyl e-ergerd hadden. Ze spanden met leugens, hele en halleve wöörheden tegen hem samen en lieten dudelijk blieken dat zee lieeveder nieet met hem een nieje regeerclub zollen vormen. Kiek, en dat was weer tegen zien zere been! En hee begon as kiezer zieneigen blikken toch meer op Joop te richten. Hee vond dat Sunterkloas most blieven en dat ze van de ‘Heilige Maagd’ en ‘Donald Duck’ niks te verwachten hadden. Toen bleek dat de kans bestond dat op viefentwintig mei Dries en Hans een kleine meerderheid in de Tweede Kamer zollen halen, besloat hee definitief op Joop te stemmen!
Natuurlijk sprak hee altied een boel mensen en hee ging doon wat hee anders nooit deej: Hee begon oaver de verkiezingen en douwden in zien gesprekken Joop in de welvöörtskeuken, zonder döörbie Hans en Dries in de zeik te zetten. Tenslotte blif politiek een bedrief van meningsuutwisseling en döörin mo’j mekäre nieet beledigingen. Woorden as ‘Maria’en ‘Donald Duck’ vond hee döörbie al te verre goan; diee bleven in zien humoristische gedachten en diee nam hee oaver in zien dagbook: Politiek bedrieven wier deur de bedrievers zelluf al genog ‘versmeerd’ en ‘te kak’ ezet.
Zoo noaderden de dag van de verkiezingen. En twee dagen derveur gebeurden het. Op moandag 23 mei had ter een gebeurtenis plaats diee heel Nederland op zien kop zetten. Um negen uur ’s märns stopten bie ‘De Punt’ de intercity tussen Assen en Groningen!
