1 Niej begin
De schriever hef beloafd an zien ‘schepping’, Top Meester, dat hee hem in Deel 2 van ‘Koninkrijk Konkelfoes’ op zien eigenwieze eigen wieze zol loaten denken. Diee belofte geet hee in disse gebeurtenissen in zien geheel wöör maken. De lèzer merkt al dat de auteur döör noe al mee begonnen is. Ook hef hee beloafd Tobias een andere roopname te geven, want Top hef hem immers ezegd dat hee zich nog nooit de ‘top’ eveuld had. De verhaaltjesverteller weet nieet wöör hee diee nieje roopname vort mot halen, of het mot wèzen dat zien andere schepselen zelf op een nieje roopname komt. Uut ‘Gustaaf’, de tweede veurname van Top, zult Ineke, Jos, Tine of Peter best wat halen kunnen.
De schriever is deur het hele gedoo nieet van de wies eraakt, integendeel. Hee is weer geleuvig eworden op slag, toen hee econfronteerd wier met zien èvenbeeld. Plotseling had hee een heel veurname uutspraak in de Biebel evat: Hij schiep hen, man en vrouw, naar Zijn Beeld en Gelijkenis. God bestond! Hee was de grote schriever! Hee had alle schepselen eschoapen nöör zien Beeld en Geliekenis, wat dat in zien totaliteit ook mocht bedujen. Hee, de verteller, beschreef immers oke zien schepselen nöör zien eigen beeld en geliekenis.
Het woord an het begin van het Evangelie van Johannes: In den beginne was het Woord … En het woord is Vlees geworden … , was hem plotseling dudelijk. Ook hee liet dagelijks op zien site, in zien ‘Woorden’, het Woord Vlees worden. Hee was een verlengstuk van God. En döörveur hoofden God egensnieet echt te bestoan! Hee, Gerrit Willem Kuijk, bestond. Hee veulden zich noe een verlengstuk van de Schepper. Hee was döör helemoale nieet trots op. Hee wier zelfs een beetjen onzekerder. Hoe most hee döör mee an. Döör ging hee eerst möör ens een tiedjen oaver noadenken … .
Toen kwam, as of hee een lientjen nöör de Schepper had, het ene noa het andere idee boaven. In de eerste plaatse most e nieet ofwieken van historische betrouwböörheid in zien vertelsels. De mensen van 2012 in Salland, Dèventer, Achterhook en Twente mosten hun strèken in alle opzichten herkennen. De lèzers mosten de verhalen ‘per stuk’ motten kunnen deurvertellen, op strèèktaaloavonden bieveurbeeld of in besloaten kringe. Verder most hee, de schriever, der rèkening mee holden dat zien Tobias Gustaaf zoo objectief meugelijk in het lèven stond, zonder zien eigen opvattingen onder stolen of banken te stèken.
Um zien herinneringen op hun zuverheid te controleren, most hee ook meer gebruuk maken van ‘Internet’. Tegenwoordig ko’j nöör ‘Wikipedia’ goan en iej konden oke verder söörfen. Met ‘Google’ ko’j een heleboel an de weet kommen.
Meschiens was het ook roadzaam bie ieder heufdstuksken een vertaling in het Nederlands te doon, dan wieren ook de Nederlandse lèzers meugelijk an de historie van Dèventer en Diepenveen ebonden. Dat gaf trouwens wel een boel werk meer. Hee zol eerst möör ens uutzeuken hoe of e met behold van de kwaliteit van zien produkt dat allemoale versieren most.
Het was in elk geval wel zoo dat hee als schepper van dit werk al een boel dinger in de kop had zitten, die hee wol ankaerten um bie de lèzers wat lös te maken. Hee wist zelluf feitelijk nieet wat. Een eurdeel oaver disse tied? Een bepoald geveulen? Loat ook möör. As ze hem met plezier lazzen was e al bliej! Hee was opschepperig genog um een boel lèzers te willen hebben. Zien tellertjen op de compjoeter gaf al oaver de dertienduzend bezeukers van zien site an. Driee procent hadden ‘Koninkrijk Konkelfoes’ al bezocht. Hee mocht nieet mopperen. Hee hoapten dat zien lèzers zoo deurgingen!
1 Nieuw begin
De schrijver heeft beloofd aan zijn ‘schepping’, Top Meester, dat hij hem in Deel 2 van ‘Koninkrijk Konkelfoes’ op zijn eigenwijze eigen wijze zou laten denken. Die belofte gaat hij in deze gebeurtenissen in zijn geheel waarmaken. De lezer merkt al op dat de auteur daar nu al mee begonnen is. Ook heeft hij beloofd Tobias een andere roepnaam te geven, want Top heeft hem immers gezegd dat hij zich nog nooit de ‘top’ gevoeld had. De verhaaltjesverteller weet niet waar hij die nieuwe roepnaam vandaan moet halen, of het moet zijn dat zijn andere schepselen zelf op een nieuwe roepnaam komen. Uit ‘Gustaaf’, de tweede voornaam van Top, zullen Ineke, Jos, Tine of Peter best wat kunnen halen.
De schrijver is door het hele gedoe niet van de wijs geraakt, integendeel. Hij is weer op slag gelovig geworden, toen hij geconfronteerd werd met zijn evenbeeld. Plotseling had hij een heel voorname uitspraak in de Bijbel door: Hij schiep hen, man en vrouw, naar Zijn Beeld en Gelijkenis. God bestond! Hij was de grote schrijver! Hij had alle schepselen geschapen naar zijn Beeld en Gelijkenis, wat dat in zijn totaliteit ook mocht betekenen. Hij, de verteller, beschreef immers ook zijn schepselen naar zijn eigen beeld en gelijkenis.
Het woord aan het begin van het Evangelie van Johannes: In den beginne was het Woord … En het woord is Vlees geworden … , was hem plotseling duidelijk. Ook hij liet dagelijks op zijn site, in zijn ‘Woorden’, het Woord Vlees worden. Hij was een verlengstuk van God. En daarvoor hoefde God niet eens echt te bestaan! Hij, Gerrit Willem Kuijk, bestond. Hij voelde zich nu een verlengstuk van de Schepper. Hij was daar helemaal niet trots op. Hij werd zelfs een beetje onzekerder. Hoe moest hij daar mee aan. Daar ging hij eerst maar eens een tijdje over nadenken … .
Toen kwam, alsof hij een lijntje naar de Schepper had, het ene na het andere idee boven. In de eerste plaats moest hij niet afwijken van historische betrouwbaarheid in zijn verhalen. De mensen van 2012 in Salland, Deventer, Achterhoek en Twente moesten hun streken in alle opzichten herkennen. De lezers moesten de verhalen ‘per stuk’ kunnen doorvertellen, op streektaalavonden bijvoorbeeld of in besloten kring. Verder moest hij, de schrijver, er rekening mee houden dat zijn Tobias Gustaaf zo objectief mogelijk in het leven stond, zonder zijn eigen opvattingen onder stoelen of banken te steken.
Om zijn herinneringen op hun zuiverheid te controleren, moest hij ook meer gebruik maken van ‘Internet’. Tegenwoordig kon men naar ‘Wikipedia’ gaan en men kon ook verder surfen. Met ‘Google’ kon men heel veel aan de weet komen.
Misschien was het ook raadzaam bij ieder hoofdstukje een vertaling in het Nederlands te doen, dan werden ook de Nederlandse lezers waarschijnlijk aan de historie van Deventer en Diepenveen gebonden. Dat gaf trouwens wel veel extra werk. Hij zou eerst maar eens uitzoeken hoe hij met behoud van de kwaliteit van zijn produkt dat allemaal versieren moest.
Het was in elk geval wel zo dat hij als schepper van dit werk al een massa dingen in de kop had, die hij aankaarten wou om bij de lezers wat los te maken. Hij wist zelf eigenlijk niet wat. Een oordeel over deze tijd? Een bepaald gevoelen? Laat ook maar. Als ze hem met plezier lazen was hij al blij! Hij was ijdel genoeg om erg veel lezers te willen hebben. Zijn tellertje op de computer gaf al over de dertienduizend bezoekers van zijn site aan. Drie procent daarvan had ‘Koninkrijk Konkelfoes’ al bezocht. Hij mocht niet mopperen. Hee hoopte dat zijn lezers zo doorgingen!
Diepenveen, de 25ste van louwmaand 2012, 10.12 uur G.W. Kuijk, schriever
