61 Moandag, 4 november 2013 - Dagelijkse dinger?!
Vandage is Vader jörig. Hee is noe honderd negentiene. Anderen zollen zeggen: “Mien vader zol vandage honderd negentiene eworden wèèn, as e nog elèèfd had … “. Bliekböör bin ik anders as hun. Mien olders lèèft namelijk, in mien härte, in mien brein, in mien lief, of op welke wieze dan oke. Ik bin nog altied een stuksken van hun: ik bin hun, of meschiens een verlengstuk, of … wat kan het mien oke feitelijk schèlen.
Ik kieke op mien ‘allozie’, zooas Vader dat altied zei. Het is tien veur tiene. Het wördt tied um koffie te goan zetten, te goan … printen met de senseomesjiene. Ik stoa op en lope nöör de keuken. Ik ziee Ali zitten in de stoa-opstool. Ze is met handwerken bezig. “Gefeliciteerd met mijn vaders honderd negentiende verjaardag”, zeg ik in het veurbiegoan. “Hoe oud?” – “Honderd negentien”. – “Dat is wat?!” – Dan bin ik in de kleine keuken. Um tien uur precies zitte wiej gezellig met zien tweetjes an de koffie. Radio Drenthe steet zooas altied an op “De Brink” en de wärreme stemme van Aaldert Oosterhuus klinkt luud deur onze kamer. Het règenduuster maakt disse märn nog gezelliger. Het weerbericht meldt ons dat ter nog völle meer neerslag kump en de règenmeters hebt de laatste vierentwintig uur in Noord-Nederland gemiddeld zon viefentwintig millimeter règen emèten.
Noa de koffie pak ik Ali haer agenda um te kieken watveur dagelijkse gebeurtenissen van de veurige wèke ik op mien seit verwerken wille. Ik kieke op zundag de zeuvenentwintigsten oktober: Bezeuk an onze jongste kleindochter veur haer achtste verjöördag! Zee is oke zon schat diee ‘j altied met oe meedraagt! Op de moandag ternoa hoof ik nieet te kieken; Moder Witteveen, de moder van Ali, is honderd ellef eworden. Zee is mien heel lieef: Op mien dertigste verjöördag in zeuvenenvieftig is zee töt Heerlijkheid bevörderd!
Dinsdag de negentwintigsten oktober gebeurt ter wat dat nieet töt de alledaagse dinger beheurt: Onze eigen oldste kleindochter nemt in Grönningen haer Bachelor Diploma Medicijnen in ontvangst. Wiej meugt döör beiden bie wèèn. Ali en ik riejt ’s märns met de auto de ruum honderd dertig kilometer nöör Aduärd, wöör ze wönt en ‘s middes rieje wiej met haer en haer olders nöör de Medische Faculteit van de RUG. Wiej pärkeert onder het zieekenhuus en Emma zörgt dadde wiej met een elektrisch wagentjen nöör de faculteit erejen wordt! Wat een belèvenis! De plechtigheid is in het Engels, onze kleidochter hef veur een opleiding töt ärts in het Engels ekoazen. Ik kan het allemoale woordelijk volgen. Haer olders en jongere zusken zit net azze wiej geweldig te genieeten. En noa ofloop trakteert zee ons op een ètentjen in Zuidhorn. Allewel wiej spullen mee-enommen hebt um in “Hotel Aduard” te oavernachten, beslute wiej bie dit goeie weer toch nöör Diepenveen weerumme te riejen. Rondumme tiene binne wiej thuus en wiej kunt “Nieuwsuur” op de teevee nog zieen.
Woensdag is het alweer feest. Wiej goat ’s middes um één uur nöör Gorssel, nöör de mini-musical “De Reünie”, met Loeki Knol. Wiej kent haer natuurlijk goed van de KRO-serie “Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen …?”. Het wördt helemoale feest as zee oke nog het mooie lied zingt: “Wat heb ik toch aan algebra, nu ik voor de keuze sta …?”.
“De Zonnebloem”, oke de ‘Afdeling Diepenveen’ krig van mien een wärreme douche veur het organiseren van zukke uutjes veur olderen!
En dan zoaterdag de tweeden november. Mien dialectvrind Gerrit Kraa treedt op veur de “Strèèktaalgroep Dèventer en Umstrèken”. Gerrit wönt in Bornerbroek en is een echte Twent. Hee bewis nog ens weer een begaafd verteller te wèèn met butendat ook nog een alderbastende grote kennis van het Twents en … hee brengt alles met een boel humor! Het vieftienkoppige gezelschap genut!
Alles zoo oaverzieend vroag ik mien of of mien belèvenissen wel dagelijkse dinger betreft. Ze oaverkomt mien as kleine wonderen.
