52 Woensdag, 9 oktober 2013 - "Luttelgeest, tropisch natuurfeest!"
Op de vroage van Jeroen Pauw an de neeredonderde Henk Krol hoe of diee zieneigen noa zien politieke neerstörting veult, antwoordt diee dat e zich een Zwitserse vlieeghaven veult: “Klote”! Dan zeg Ali midden onder de uutzending van Pauw en Witteman: “We hebben vanavond ook wat vergeten”. Ik kieke haer vroagend an: “We hadden vanavond naar Twello gezuld voor de lezing van “Groei en Bloei” over orchideeën!” Ik lache: “Wat heeft dat met de kloten van Henk Krol te maken?” Ze lacht.
Èven later zeg ik: “Morgen is het onze trouwdag, dan kunnen we wel naar de “Orchideeën Hoeve” in Luttelgeest gaan; daar zijn we al een paar jaar niet geweest. Ali vindt het een prachtig plan en vanmärn um ongeveer tien uur beginne wiej de viefenzeuventig kilometer lange reize nöör de Oosterringweg in Luttelgeest. Noe, tegen hallef twalef, zitte wiej in het restaurant an een lekkere bak koffie verkeerd. En ik denke noa oaver de name ‘Luttelgeest’ Diee was op het ende van de veertiende eeuw al bekend. Bie Kuinre lag toen een plèètsken van diee name. Dat besteet al jören nieet meer. Dit Luttelgeest is döör nöör verneumd, weet ik. Ik wete oke wat de name betekenen kan. ‘Geest’ betekent hetzelde as ‘Gaast’ in Gaasterland en het is een verheugde zandgrondbanke achter de dunen, wiej sprèèkt nog altied van ‘geestgronden’. ‘Luttel’ is ‘Klein’. ‘Luttelgeest’ mot dus betekenen ‘Kleine zanderige verheuging’. Al he’k niks an al diee kennis, het is toch leuk um te weten.
Wiej wandelt deur de winkel nöör de ingang van de tropische tuin. Diee kent heel wat onderdelen. Wiej betaalt en wiej loodst Ali haer kuierkärreken deur de ingang. De looproute blik heel geschikt veur goan in een rolstool of met een wagentjen. Wat een tropische verrassingen bliekt ons te wachten te stoan. Planten en dieren uut Afrika en Azië te kust en te keur. Watervallen klotst, kreekjes streumt, koykärpers zwemt, schildpadden peddelt, het is een lust veur het oge. En sinds de laatste keer dadde wiej hier ewest bint, is ter al weer heel wat an planten en bomen bie-ekommen. Veur het eerst van mien lèven spit het mien echt dat ik nieet zon blomen-, bomen-, en plantenkenner bin as mien schoonvader Witteveen was.
Tuin nummer negen is splinterniej anelegd dit jöör. Het is de “Lorituin”. Lorres, kleine papegaaien, vlieegt ter lustig en tevrèden rond. Metene noa de ingang kui’j veur een habbekrats vogelvoer kopen um de vrindelijke dierkes dat te geven. De veugelkes komt töt heel dichte bie de mensen, diee op mien de indrukt maakt allemoale bie Marian Thieme te heuren. Ik vroage mien trouwens of wat of diee hiervan vinden zol.
De vlindertuin is zoo meugelijk nog mooieder! Wat een schat an tropische spanneveugels, van heel klein töt decimeters groot. Wat een spanwiedte! En wat een kleuren! Op een verheuging ruste wiej uut en genieet samen van de tropen in de aangename wärreme sfeer. Ik veule mien volmaakt gelukkig.
Deur het Paphiopedilum, de kweekplaatse veur diee orchideeënsoort, het Spölparadies, de Phalaenopsis, wöör de pannekooke-orchidee wördt ekweekt, en de expositieruumte, lope wiej nöör het restaurant, wöör wiej onseigen op een lekkere uutsmieter beenham trakteert. Noa de ‘stramme Max’ goa we nog effekes de winkel in. Met een kleine rose orchidee en de laatste Chinese Roze verloate wiej het gebouw. Ik schakele ‘snelwegen’ op mien navigatie uut en wiej riejt oaver Zwärtsluus, Hasselt, Niej-Leusen, Dalfsen en Heino nöör huus.
In Heino kös de navigatie een veur mien nieje route van dertien kilometer langes de Wètering, oaver de Elshof, Wechterholt en Middel, oaver de Rozenvoorderdiek töt an de Boxbergerweg. En tegen hallef zesse binne wiej meu möör heel voldoan weerumme in “De Pellerije”.
“Luttelgeest, tropisch natuurfeest!” zeg ik, as ik de woonkamer binnenstappe. En dan loop ik nöör de telefoon um te kieken wiee of ons vandage opebeld hebt veur onze trouwdag. En ik beantwoorde metene de bellekes.
