25 Moandag, 1juli 2013 - Weleconomie
Een telefoongesprek met Peter Muisewins, een deurgewinterde sociaalliberale figuur, leert mien dat hee graag zien nieje inzichten op het gebieed van de ontwikkelingshulpe wil uutlèven. Hee blik helemoale op de toer te zitten van Tonia, diee kleinschalige, directe ontwikkelingen ter plekke wenst te steunen. Hee zeg dat de grote fondsen ofebouwd worden mot, umdat ter völs te völle an de striekstok hangen blif, veural an diee van de besturen, directies, presentatoren veur radio en teevee. Bestuurlijk werk is bie uutstek vriewilligerswerk en wöör directies en besturen zoo werkt, en natuurlijk de mediapresentatoren oke, kunt fondsen blieven bestoan. De ‘mooiedoelenverlotingen’ mot ofeschaft worden, met een worst nöör een zieje spek gooien mot veur de ‘gèvers’ of ‘gokkers’ veurbiewèèn.
Noadloos slut het stuk oaver een “Nieje Economie”, wat Emilio mien toe-estuurd hef, döörbie an. Hee hef het een hele mooie name egeven , “Weleconomie”. Het werksken slut an bie mien heufdstuksken oaver ‘zongeld’, wat ik ens heb eschreven toen jören elejen zeuven jongeluu en driee lichtelijk verstandelijk gehandicapten op “Weltevree” van Tobias en Tine Meester verbleven an de Wètermansweg, wöör ze leerden ummegoan met “zongeld”. De mensen mot mien “Koninkrijk Konkelfoes”, het book, uutegeven deur “Uitgeverij Kuijk”, wat zeer binnenkort uutkump, möör ens lèzen. Het ‘ISBN 978-90-820857-0-9’ kan iederene van mien kriegen. Ik zal het op mien seit vermelden op een of andere wieze.
Kern van het schrieven van Romero is dat het in iedere huusholding geet um het ‘welwèèn’ van het gezin: het welbevinden, het zich veilig veulen, het zich ‘gelukkig’ weten. Geld alleen maakt nieet gelukkig, möör het kan en mot wel biedragen töt het welbevinden. Döör past gin ‘märkteconomie’ bie. Döör past wel een ‘beheufte-economie’ in: een huusholdvoering diee mensgericht is, diee maakt, verbouwt, verköch, wat neudig is. In een huusholding mot het geld zich nieet opheupen kunnen as enkeld veur dinger diee neudig bint: opheuping bie de éénd leidt töt ärmoede bie de ander. Geld mot weerumme-ebracht worden töt ‘ruilmiddel’ of ‘rolmiddel’. Geld is oke nieet um “in” te handelen, möör um “mee” te handelen. Emilio vrög zieneigen of wat ‘werken tegen betaling’ feitelijk inhöldt: Een mense kan nieet lèven zonder èten en drinken en een wärm onderdak. Möör iej kunt een werkend wèzen nieet betalen in natura, der mot een tussenmiddel, makkelijk hanteerböör, wèèn, wat gebruukt kan worden zich èten, drinken en bescherming tegen de elementen te verschaffen. En dat middel is geld. Geld is gin ‘bezit’, het is een ‘bestoansmiddel’. Döörumme mot oke het karakter van de ‘Beurzen’ veranderen. De handel in geld mot veranderen: Andelen heb iej a’j bie een bedrief werkt. Dan hei’j ‘döör’ een andeel ‘in’. Ieder bedrief is eigendom van de werkers diee der bie anesteld bint! Natuurlijk mot dat töt achter de komma uutewerkt worden, möör dit is een vast principe. Zoo kunt de pecunia zich nieet opheupen bie ene of meer kapitalisten! Het bounusstelsel mot helemoale worden ofeschaft. Banken wordt eigendom van degenen diee der spöört. Het welwèèn van de lèvende wèzens kump centraal te stoan, vandöör de name “Weleconomie”. Emilio meldt nog dat e met de ‘vertaling’ van disse zaken nöör Europa nog bezig is en hee stelt veur Nederland “uit Europa terug te trekken”, as diee “Gemeenschap” nieet mee wil werken met de “Wel-en-wee-plannen” van Nederland. Ik bin het ter honderd procent mee ens.
As ik zien stuk deurewerkt hebbe, wat een feest van herkenning was, bel ik met Boxmeer. Ik heure metene an zien zachte ‘gjee’ dat ik Emilio zellef hebbe. Ik make hem mien compliment. Hee zeg heel bescheiden dat e heel eenvoudig mien oeridee oaverenommen hef en dat e van mening is “dat Europa gjraag meedoet”. “Buitendat, Gjerrit, nemen we hiermee Gjert Wildeman en zijn vrijheidsgjeschjreeuw gjeheel de wind uit de zeilen!”
