10 Pinksteren, 19 mei 2013 - Vurige Tongen ...
Gisteroavend mot het plaatsevonden hebben, de verkieezing töt “International African Woman of the Year”. Een veurname kandidate was “onze” Tonia Dabwe, onder “onze” te verstoan Tonia van Ali en van mien. Nieet dadde wiejbeiden haer eclaimd hebt, möör haer Moder is of was Mineke immers en diee hebbe wiej zoo goed ekend en … bewonderd. En hetzelde doo wiej met Tonia en … haer Vader.
Disse Eerste Pinksterdag luustere wiej regelmoatig nöör de radio of kieke wiej het niejs wat of ter vermeld wördt oaver de tookenning van de titel van ‘African Woman …’. Möör der kump gin enkele mededeling wööruut blik wiee of ‘het noe feitelijk eworden is’.
Ik pakke nog möör ens ‘Stentor – Regio’ van vriedag, 3 mei 2013 en ik zeuke bladzieje 34 op: TONIA DABWE – Strijden voor sterker Dabwe Town. Ik lèze het hele ärtikel weer oaver en ik kieke veural nöör twee foto’s: Tonia, lachend achter haer brille met Dèventer op de achtergrond. Lèvenskracht en geestdrift straalt zee uut en ik ziee in mien geest een vuurken branden boaven haer heufd. Natuurlijk is het verbeelding: ik kenne het pinksterverhaal van de uutstorting van de Heilige Geest. Noe deurziee ik plotseling de betekenis van dat hele verhaal. Geestdrift is een vuur. Tonia strit vurig veur de verheffing van haer Dabwe Town. Ik hoape van härte dat zee “International African Woman of the Year” eworden is.
Noe bekiek ik de heel olde foto van Mineke en Dabwe. Dabwe heb ik nooit eerder ezieen. Met Mineke is het een ‘feest der herkenning’. Zoo zag zee der uut! Ik kriege de troanen in de ogen, noe ik teronder nog ens weer leze dat de foto enommen is in de buurte van de plekke, wöör Tonia geboren is: “Hier is de gemeenschap van Dabwe Town gegroeid. De foto symboliseert voor mij de plek waar twee mensen, twee landen en twee culturen samenkomen. Die verbinding, als het ware een brug tussen twee landen en twee culturen, is voor mij heel belangrijk”. En plotseling ziee ik in hun holding hetzelde vuur dat ik oke bie Tonia vinde. En der danst inens blauwe vlemmekes boaven hun jonge heufden, diee dudelijk hun bezieeling veur hun werk in Liberia angeeft. En ik stoa op. En ik lope nöör de kleine hal veur onze woonkamer. En ik kieke nöör de dikke keerse met ‘HANS’ terop, diee möör ene keer ebrand hef, hoaste een jöör noa Hans zien dood in december tweeduzend ene, dus op Allerzielen tweeduzend twee. Ik stèke de keerse an en blieve een minuutjen gedachteloos stoan. Dan bloas ik het vuurken weer uut.
Um acht uur kump het niejs op de teevee: niks oaver Tonia. Dan pakt Ali haer i-pad. Èven later heur ik haer vol vreugde ropen: “Zij is het geworden, Tonia is “International African Woman of the Year”. Het staat bij Teevee Oost op teletekst!”
Dan stoa ik op, felicitere Ali en mienzelluf en ik verzende metene het volgende mailtjen: Om kwart over acht vanavond las Tante Ali op haar i-pad dat je gisterenavond bent gekozen tot International African Woman of the Year! Van harte gelukgewenst door ons beiden. Het is bijna 20.30, op zondag 19 mei 2013, als ik je dit mailtje stuur. We zijn ontzettend blij voor jou, Vader Dabwe en … de Mineke Foundation! – Veel liefs! – Tante Ali en Oom Gerrit Kuijk – Diepenveen.
Midden in de nacht mot Tonia een mailtjen an ons estuurd hebben, want op moandag völt een berichken van haer op mien bureauscherm, dat um nul uur en nog wat verzonden blik, wöörin zee bedankt veur de felicitaties en nog ens onderstrep dat ze heel gauw bie ons op bezeuk kump.
De pinksterdagen kunt veur Ali en mien nieet meer kapot en ik kieke ieder keer met een lach op mien gezichte nöör ‘De Goede Herder’ op de bokenkaste en de keerse ‘HANS’ in het hälleken. “Mineke Foundation”, “International African Woman of the Year”! Fantastisch!
