3 Vriedag, 3 mei 2013 - Tonia
Al vrog bin ik teruut. Um kwärt oaver zeuven hale ik ‘De Stentor’ uut de busse en kuiere al zeukend nöör het deel ‘Stentor – Deventer – Regio’ weerumme nöör huus. Veur ik de krante op de èèttoafel in de kamer elegd hebbe, ziee ik op de eerste bladzieje rechtsboaven een kleine foto: Tonia, met op de achtergrond de stad Dèventer, kenböör an het unieke stadsfront.
Ik valle metene op een stool en bladere verder: 34 REGIO. En döör steet een dubbele pagina oaver TONIA DABWE – Strijden voor sterker Dabwe Town. En döör is wärempel Tonia in het groot! Ze lacht mien too asof ze zeggen wil: “Oom Gerrit, we strijden dapper door. En ik weet zeker dat , als Willem-Alexander en Maxima van dit project horen, zij ons van harte particulier zullen steunen!” – “Ik magge het veur oe hoapen, meisken”, zeg ik härdop.
Ik leze het hele ärtikel in ene oadem uut. Ik bekieke de hele olde foto, enommen in Liberia, wöör Mineken en Dabwe beiden opstoat. Allewel ik Mineke veur achtentwintig jöör terugge veur het laatst ezieen hebbe in de Oxerstege bie haer Tante, herken ik haer dalijk. Ik kriege echt van ontroering de troanen in de ogen Dan lèès ik de vier ‘Kiezen of Delen’-problemen diee de interviewer an Tonia veurelegd hef. Eerst wördt evroagd of ze kös veur Liberia of Nederland. Tonia antwoordt, dat zee twee olders hef wöör ze van höldt en zoo hef zee tèvens twee thuuslanden diee ze lieef hef. Dan wil René Vorderman weten of zee veur de monärchie of een rupubliek is. En dan blik hoe wies disse jonge vrouwe is, want ze gef het echte antwoord wat een Nederlandsen geven kan: “Voor beide is iets te zeggen. Een republiek biedt in theorie de zuiverste vertaling van democratie. Een monarchie verbindt, doordat er een staatshoofd is dat boven alle partijen staat. En die kroon heeft natuurlijk ook wel wat.”
Dan wil René weten of ontwikkelingshulp een zegen is of een vleuk. “Bedoeld als zegen, maar helaas vaak een vloek.” Tonia licht too dat de hulpe het vake nieet lukt de mensen onofhankelijk te maken van diee hulpe. Net zoo as te dikkels met subsidies. Diee bint härtstikke goed emeend, möör ze kunt ter wel too biedragen dat bedrieven deur diee bemeujenissen nieet meer op eigen benen stoan kunt.
Töt slot mot Tonia kiezen tussen Ellen Johnson Sirieaf, president van Liberia, en Desmond Tutu uut Zuud-Afrika. Zee antwoordt dat ze het heel meujlijk vindt diee keuze te maken. “Ellen is een diplomaat en een hoog opgeleide econoom met internationaal aanzien. Daarnaast is ze de eerste vrouwelijke president van Afrika. Een prachtig voorbeeld. Tutu is de man die streed tegen apartheid, en inzet op samenwerking en positiviteit. Maar als ik toch moet kiezen … Ellen. Want ze komt uit Liberia en daarmee is ze ook een beetje van mij.”
Noa het lèzen van diee antwoorden bin ik apetrots op de dochter van Mineke Muilerman, mede wiel Tonia de name van haer moder verbonden hef an haer stichting “Mineke Foundation”. En … ik schame mieneigen: Ik hebbe vergèten Tonia telefonisch geluk te wensen met haer verjöördag op vief februäri. Wat stom! Allewel het nog gin negen uur is, belle ik haer op. Ze nemt dalijk op: “Met Tonia”. – “Met Oom Gerrit in Diepenveen. Ik heb net in ‘De Stentor’ je interview met René Vorderman gelezen. Prachtig! En ik heb je verjaardag in februari vergeten! En ik wens je succes bij de verkiezing voor ‘International Woman of the Year’ op achttien mei aanstaande in Londen”. – “Wat leuk dat U belt. Dat van die verjaardag is helemaal niet erg, hoor! En die verkiezing: er zijn veel beter kandidaten dan ik. Ik ben blij en ook wel trots dat ik genomineerd ben! Trouwens, ze hadden me gezegd dat het artikel pas morgen, zaterdag, in de krant zou komen. Ik ga het zelf meteen lezen.”
Ik proate nog effekes met haer deur en noa het gesprek lèès ik het uutgebreide stuk nog een keer oaver. Wat een reclame is dit veur dit prachtige fonds en diee schitterende meid. Ik make Ali deel van mien bevindingen. Zee glundert: het is oke haer Tonia!