172 Hittegolfpatiënt
Volgens het KNMI in De Bilt was er op 29 juli een hittegolf begonnen. Op vrijdag 15 augustus was het ’s middags om twee uur in de schaduw op het erf van ‘Weltevree’ 330 C. Zo hoog was de temperatuur daar nog nooit geweest. De Bilt meldde een temperatuur van 32.90. Voor veel oude mensen was het niet te harden. Er was geen zuchtje wind. De drie musketiers lagen half naakt in ligstoelen onder de bruine beuk en Top lag te lezen op een luchtbed in de schaduw van de boerderij. Toen ratelde de telefoonbel. Top stond zo snel mogelijk op, ging naar binnen, pakte de hoorn op. “Meester” – “Clous”- “Ah … dokter”- “Hebt U de helikopter bij huis?” – “Ja” – “Kunt U snel naar de Eikelhof vliegen en landen in het weiland bij het ‘Stenen Kruis’?“ – “Kom eraan!”. Top smeet de hoorn op de haak, rende naar buiten. Gelukkig stond de heli op de thuisplaat. De musketiers zaten stomverbaasd te kijken. Ze begrepen er niets van! Top startte de motor. Even later ging het toestel de lucht in. Top volgde de wegen naar het ‘Stenen Kruis’. Daar stond in het weiland dokter Clous te zwaaien. Top landde vlak bij de boerderij die daar stond. Hij zette de motor uit. Tegen de muur, in de schaduw, zag hij een vrouw in een ligstoel hangen. De dokter was kort: “Boerin, bevangen door de hitte, moet zo snel mogelijk naar Zwolle. Help even met laden!”. De boer en zijn zoon, de dokter en Top grepen met z’n vieren de ligstoel op en zij droegen hem naar de helikopter. Met veel moeite gelukte het hun de vrouw op de passagiersstoel naast de piloot te hijsen. Ze kreunde het uit. Dokter Clous stapte aan de andere zijde in en ging achter haar zitten. Top stapte in, startte de motor en, nagekeken door de vader en de zoon, vlogen ze naar het noorden, toen naar het westen langs de N35. Een kwartier later landde Top op het dak van het ziekenhuis, waar de helihaven met een grote witte –H- was aangegeven. Dokter Clous was er blijkbaar in geslaagd zijn komst aan te kondigen, want een brancard stond al op het platform klaar. Twee verpleegkundigen in het wit stonden te wachten tot de propeller stil stond. Toen liepen ze snel met de brancard naar de helideur en met hulp van dokter Clous en Top werd de boerin op de ‘wagen’ gelegd. Toen pas zei ze voor het eerst iets en keek daarbij Top aan: “Dank je wel”. De dokter sprak kort met de broeders en gaf toen te kennen dat Top terug kon vliegen. Top vloog regelrecht naar de IJssel en liet de dokter nog even genieten van een vluchtje over het prachtige IJssellandschap. Bij Olst koos hij richting Boskamp en vandaar vloog hij naar het ‘Stenen Kruis’. Voor hij geland was stonden de beide boeren al bij de landingsplaats. “En?” vroeg de zoon. “Ze heeft al weer een woordje gezegd”, zei dokter Clous. Het gezicht van de boer klaarde helemaal op. De zoon kreeg zelfs een lachje op zijn gelaat. De vader zei: “Ik goa mien ummeklejen en dan goa ik nöör der too. Härtstikke bedankt, Meneer en Dokter!” en hij ging naar binnen. De zoon liep om de boerderij heen om weer aan het werk te gaan. Dokter Clous gaf Top een stevige hand. “Zeg voortaan maar Kees”, zei hij, “want je zit nu in hetzelfde vak!” Die opmerking bracht Top met een schok tot een besluit: Hij ging weer studeren! Hij wou wel geen arts worden, maar hij wou meer weten van geneeskunde! Hij was hoger geschoold en hij mocht die studie in principe aanvatten! Hoe oud was hij nu helemaal? Bijna achtenveertig. Dan kon hij met kennis over gezondheidzorg nog veel betekenen. Had hij niet altijd gezegd dat hij binnen veertien dagen een studie voor huisarts volbrengen kon? Hij zou eens wat laten zien!
Hij reed regelrecht naar huis. De musketiers, Tine en Oma wilden meteen een verslag. Hij vertelde alles zo nauwkeurig mogelijk. Hij vergat niet te vermelden wat Kees Clous met zijn opmerking los gemaakt had. Tine kreeg de tranen in de ogen, zag hij. Ze zei niets, maar hij wist wat zij dacht! Die avond nog werd hij gebeld door Kees met de vraag of zijn helikopter met hemzelf als piloot dienst kon gaan doen als traumahelikopter. Hij hoefde er niet over na te denken, want hij wou immers iets heel zinnigs gaan doen!
