23 Geestdrift
Het was doodstil toen de scheidsrechter zich op de eerste witte kalklijn omdraaide, de grensrechters zich naast hem opstelden en de rijen spelers naar rechts en links ombogen en zich naast de mannen met de grensvlaggen posteerden. Ze stonden nu allemaal precies op de lijn, niemand ging nog over de schreef. Allen hieven het hoofd naar de eretribune, waar de vorsten en vorstinnen, presidenten, bondsbonzen, ministers, bankiers, de paus en de aartsbisschoppen van de orthodoxe kerken, en een imam zaten. De bondsliederen werden ingezet en de honderdduizendkoppige menigte zong mee, eerst het lied van de KBKB.
“Makkers kom, schuif vrolijk in de schoenen
Speel een spel vol vreugd en eerlijkheid
Speel een voetbalwedstrijd om te zoenen
En vergeet Uw zorgen en de tijd
Pak de bal en
blijf aan ’t knallèn
Neem de doelman onder vuur
Blijf maar schieten - wij genieten – wij genieten
de volle anderhalf uur
Een tumult brak los, toen het lied uit was, maar daar werd het lied van de EBKB reeds door de muziek ingezet.
De shirts nu aan, de kousen in
Trek aan de schoenen – vlug
Een schone broek – een leren bal
Een nummer op de rug
Wij spelen voetbal – ja – en hoe
Wij breien ons patroon
Van voet tot voet gaat ’t monster nu
Wij winnen doodgewoon.
Een orkaan van geweld ontlastte zich nu in en boven de arena. Top voelde zich op zijn gemak in die kakofonie. Dit was recreatie. Hier kon hij zich uitleven! Hij kwam in een uitgelaten stemming, zong, schreeuwde en brulde mee. Zijn geestdrift steeg tot het toppunt toen de echte boerenkoolbeker geshowd werd. Op de imperiaal van een ‘kever’ werd de cup rondgereden langs het veld. In de voet van de bokaal kon men het vuurtje zien branden dat de boerenmoes warm hield. De groengekleurde stamppot heuvelde boven de beker. Op de top lag de goudbruine rookworst. Het geheel dampte en het rook heerlijk. Even duizelde hij … . Hoorde hij daar een stem: “Begint U bij te komen , meneer? Wilt U straks wat eten?”
Hij keek om zich heen. Alles leek wit … . Toen was hij weer bij de wedstrijd. …
De spelers hadden enkel oog voor de worst. Dat was de premie voor wie in deze wedstrijd de meeste goals maakte. De maaltijd was voor de winnende gladiatoren. De verliezers moesten met de lege beker genoegen nemen.
Langzaam reed de ‘kever’ achter een van de doelen een verhoging op, waar hij gedurende de strijd zou blijven staan: De geur van de stamppot moest de spelers inspireren tot grootse daden!
