GDD XXVII Pers. Vnw. Veurb. - enkelv. - tweev. - meerv. - wederkerend - wederkerig
Gebruuk van perseunlijke veurnaamwoorden in het enkelvod (singularis): Ik hielpe oe. - Wiee? - Ikke. – Iej sloegen mien. – Wiee? – Ieje - . Hee droeg haer oaver de drempel. Dat kon e goed. – Zee hef het nieet edoan. – ’t Hef hem een hoop geld ekost. – Geet ze nog nöör schole? –
Veurbeelden van gebruuk van perseunlijke veurnaamwoorden in het tweevold (dualis): Beiden gingen nöör huus. – Iejluubeiden goat samen de greunte schone maken. – Zeebeiden schrobt de stoepe en wiejbeiden rookt een lekker seretjen.
Veurbeelden van gebruuk van perseunlijke veurnaamwoorden in het meervold (pluralis): Wulie hebt oeluu wel ezieen. – Ulie hebt ons kats vergèten. – Hebt zullie hullie nog te pakken ekregen?
Biezundere Perseunlijke Veurnaamwoorden:
Wederkerende Veurnaamwoorden: Ikßwasseà mien. De handeling keert in mieneigen weer. Ik wasseà hem. De handeling keert nieet in mieneigen weer. Mien is een Wederkerend Veurnaamwoord en wel toovallig Wederkerend gebruukt. Ik kan immers oke een ander wassen, bieveurbeeld hem. Hem is dan een gewoon perseunlijk veurnaamwoord. Wiej maakt het rietjen veurbeelden met wassen èven of: Iej wast oe. Hee wast zieneigen (zich). Zee wast haereigen (zich). Beiden wast hunbeiden (zich). Wiej wast ons(eigen). Iejluu wast oe(weigen). Zee wast hun(eigen)
Wederkerende Veurnaamwoorden kunt oke uutslutend wederkerend gebruukt worden; ze stoat dan bie werkwoorden diee uutslutend wederkerend bint: zich schamen - Iej kunt een ander nieet schamen - , zich vergissen – Wiej kunt anderen nieet vergissen: Hier volgt het hele rietjen met zich vergissen: Ik vergisse mien – iej vergist oe – hee vergist zich (zieneigen) – beiden vergist zich (hun) – wiej vergist ons(eigen) – iejluu vergist oe (oeweigen) – zeeluu vergist zich (huneigen).
Wiej helpt mekäre (mekander). Mekäre of Mekander ishier een Wederkerig Veurnaamwoord à++ß .
Ik doo het zel(lu)f. Zelluf slut een ander helemoale uut. Butendat wis het iemand an. Het is een uutslutend anwiezend veurnaamwoord.
Diee: Dit woord kan as ongeslachtelijk perseunlijk veurnaamwoord gebruukt worden. Dat gebeurt in het Dèventers vake: Wöör is mien fietse? Diee steet döör.
