Het veert anders ... 1943/44
"Het veert anders maar één kant op!" riep Gerrit, toen hij op de fiets sprong en doorreed, "en dat is deze kant."
Zonder verdere ongelukken kwam hij thuis. Vader en Moeder vroegen niet eens hoe hij het gehad had, want er was die morgen een brief van Cor uit Calw gekomen: de plaats was gebombardeerd. Cor was met bed en al van boven naar beneden gekomen, maar hij mankeerde niks. De fabriek waar hij werkte, lag in worden.puin, schreef hij nog dik onderstreept. Dat was dan een geluk bij een ongeluk
De hele verdere winter hoorde je alleen maar over oprukkende geallieerden, illegale strijd en gefusilleerden, vernietigde Duitse steden en een langzaam inzakkend oostfront. Voor Gerrit was het een tijd van landkaarten bekijken met vlaggetjes, die steeds dichter bij Deventer kwamen. En zo werd het al weer voorjaar 1944, het jaar waarin Gerrit naar de vijfde klas van de HBS zou gaan en waarin hij zeventien zou worden.
